Το νησί της ηλεκτρικής καρέκλας
Νησί συνώνυμο της ηλεκτρικής καρέκλας τείνει να χαρακτηριστεί τα τελευταία χρόνια η Ρόδος, κυρίως για τις ομάδες των Εθνικών Κατηγοριών μας. Ο Ιάλυσος έχει σίγουρα τα ηνία, αλλάζοντας κατά μέσο όρο τρεις προπονητές ανά σεζόν! Η Ρόδος ακολουθεί σταθερά από κοντά, ενώ πιο ήπια είναι η κατάσταση στον Διαγόρα. Τα τελευταία χρόνια δείχνουμε να μην χάνουμε την πρωτοκαθεδρία ενός πολύ συχνού φαινόμενου στο Ελληνικό ποδόσφαιρο. Αυτό της αλλαγής των προπονητών.
Μέσος όρος τρεις προπονητές ανά σεζόν
Η ξαφνική αποχώρηση του Νίκου Καραμπετάκη από τον πάγκο του Ιάλυσου, δρομολογεί εξελίξεις στην ομάδα λίγες μέρες πριν το κρίσιμο ματς κόντρα στην Τρίγλια. Ο Πρόεδρος της ομάδας, Μιχάλης Χατζηνικήτας, όντας άνθρωπος που δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του (είτε για αγωνιστικούς, είτε για εξωαγωνιστικούς λόγους), θα προβεί σε λίγες ημέρες στην πρόσληψη ενός τρίτου προπονητή την φετινή σεζόν στον πάγκο της ομάδας, αγγίζοντας την ετήσιο μέσο όρο του.
Το 2016 ο Ιάλυσος επέστρεψε στις εθνικές κατηγορίες με τον Πέτρο Μίχο στον πάγκο του. Στα μέσα της σεζόν ο άλλοτε ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού, αντικαταστάθηκε από τον Μίλτο Γκόφα, ο οποίος με την σειρά του αντικαταστάθηκε από τον μέχρι πρότινος βοηθό του, Γιώργο Σάββενα, με τον τελευταίο όχι μόνο να ολοκληρώνει την σεζόν, αλλά να ξεκινά και την επόμενη. Ο νυν τεχνικός του Άρη Αρχαγγέλου έκατσε για μόλις τρία επίσημα ματς στον πάγκο του «τοξοβόλου» και εν συνεχεία έδωσε την θέση του στον Ηλία Φυντάνη. Στην σεζόν ρεκόρ!! για τον Ιάλυσο ο Ηλίας Φυντάνης αντιστάθηκε από τον Μάρκο Στεφανίδη, τον οποίο διαδέχθηκε τρία ματς πριν το φινάλε, ο Αλέξης Αλεξιάδης.
Ο Αλεξιάδης ξεκίνησε και την πρώτη από τις δύο σεζόν που ο Ιάλυσος έβαλε ψηλά τον πήχη και παρατάχθηκε με ομάδα πρωταθλητισμού το 2017/2018. Τα άσχημα αποτελέσματα στο ξεκίνημα, τον οδήγησαν εκτός ομάδας και την θέση του πήρε ο Κώστας Βασιλακάκης. Η επιλογή αποδείχτηκε άστοχη, καθώς ο νυν προπονητής της Δόξας Δράμας, κάθισε στον πάγκο της ομάδας για μόλις πέντε επίσημα παιχνίδια. Ο Σάκης Τερζής πήρε την θέση του και ο Ιάλυσος έπαιξε το καλύτερο ποδόσφαιρο κατά την γνώμη μου από την μέρα που επέστρεψε στις εθνικές κατηγορίες και μέχρι σήμερα. Αποχώρησε πριν ολοκληρωθεί η σεζόν (για λόγους μη αγωνιστικούς) και στο τελευταίο ματς η ομάδα έμεινε με υπηρεσιακό τεχνικό τον Γιάννη Κατσανίκα στον πάγκο της.
Το καλοκαίρι του 2018, ο Μάρκος Στεφανίδης επέστρεψε στον πάγκο της ομάδας, ωστόσο πριν καν ξεκινήσει το πρωτάθλημα έδωσε την θέση του ξανά στον Σάκη Τερζή. Ο Τερζής λόγω φόρτου εργασίας και υποχρεώσεων, παραιτήθηκε λίγο πριν το φινάλε του πρώτου γύρου αφήνοντας την ομάδα στην πρώτη θέση της βαθμολογίας και με διαφορά ασφαλείας από τον δεύτερο. Ο Σάκης Παπαβασιλείου πήρε το χρίσμα και οδήγησε εκ του ασφαλούς τον Ιάλυσο στο πρωτάθλημα και την άνοδο στην Football League. Ήταν αυτός που ξεκίνησε την σεζόν, αλλά πολύ γρήγορα αντικαταστάθηκε από τον Νίκο Καραμπετάκη, που κάθισε στον πάγκο για οκτώ επίσημα ματς. Τις επόμενες ώρες θα ανακοινωθεί και ο αντικαταστάτης του, ενώ η ομάδα θα παραταχθεί κόντρα στην Τρίγλια με υπηρεσιακό τεχνικό τον Αγαπητό Αμπελά.
Σταθερά από κοντά η Ρόδος
Η επιστροφή της Ρόδου στις εθνικές κατηγορίες το 2016/2017 ξεκίνησε με τον Σάββα Ορφανίδη να στήνει μια σχεδόν έτοιμη ομάδα. Κάποια διοικητικά θέματα, οδήγησαν τον έμπειρο τεχνικό στην παραίτηση πριν ξεκινήσει το πρωτάθλημα και αντικαταστάθηκε προσωρινά από τον Δημήτρη Γκάιδα που ανέλαβε χρέη υπηρεσιακού τεχνικού. Ο Αυγουστίνος Γιακάι ανέλαβε τα ηνία της ομάδας και ο Σάββας Ορφανίδης επέστρεψε την 4η αγωνιστική στον πάγκο. Στα μέσα της σεζόν όμως η διοίκηση έκρινε πως πρέπει να αντικατασταθεί, δίνοντας το χρίσμα στον Δημήτρη Τερεζόπουλο, ο οποίος διέθετε ένα αν μη τι άλλο πιο ελκυστικό βιογραφικό.
Παρά το καλό βιογραφικό, η Ρόδος από ομάδα που βρισκόταν πάνω από την μέση της βαθμολογίας, κινδύνεψε να υποβιβαστεί και το καλοκαίρι του 2017 ο Τερεζόπουλος αποχαιρέτησε τους «πράσινους». Ο άπειρος Πάρης Ανδράλας ανέλαβε μια ομάδα που είχε ως στόχο το πρωτάθλημα, αλλά πολύ γρήγορα έδωσε την θέση του στον Τίμο Καβακά. Η Ρόδος από ομάδα που στόχευε την άνοδο, υποβιβάστηκε ξανά στο τοπικό σε εκείνο το πολυσυζητημένο ματς κόντρα στον Εθνικό.
Με νέα διοίκηση και άμεσο στόχο την επιστροφή στην Γ Εθνική, ο Σάκης Δέδες ανέλαβε τα ηνία της ομάδας. Ο έμπειρος τεχνικός έκανε αρκετά σύντομη την επιστροφή της Ρόδου στο τοπικό, αλλά πριν τελειώσει η σεζόν παραιτήθηκε παρά την μαθηματική κατάκτηση του πρωταθλήματος. Ο Νίκος Κουρμπανάς πήρε την θέση του στο ξεκίνημα της φετινής σεζόν, ηττήθηκε μόλις δύο φορές (Διαγόρα Σούπερ Καπ και Αιολικό στο πρωτάθλημα) και αντικαταστάθηκε πριν από λίγες ημέρες από τον Κώστα Βελιτζέλο. Αν αναλογιστεί κανείς πως στην Ρόδο υπάρχουν κοινά διοικητικά πρόσωπα της σεζόν 2009/2010 στην Β Εθνική, όπου μετρήσαμε τέσσερις αλλαγές προπονητών σε μια σεζόν (Στράντζαλης, Τζαναβάρας, Μάουρερ και ξανά Στράντζαλης), καταλαβαίνει κανείς πως τα λάθη δεν συγχωρούνται.
Welcome Back Petros Rountzieris
Σε πολύ καλύτερη μοίρα βρίσκεται ο Διαγόρας μετά την επιστροφή τους στις Εθνικές κατηγορίες του 2017. Ο “γηραιός” ξεκίνησε την προετοιμασία του με τον Ανδρέα Σταύρου, ο οποίος τον είχε οδηγήσει την προηγούμενη σεζόν στην κατάκτηση του πρωταθλήματος και του Κυπέλλου. Ο Κύπριος τεχνικός παραιτήθηκε πριν την έναρξη της σεζόν και την θέση του πήρε ο Νίκος Παντέλης, που όχι μόνο τελείωσε την χρονιά, αλλά ξεκίνησε και την αμέσως επόμενη. Τα αποτέλεσμα δεν ήταν τα επιθυμητά και ο Πέτρος Ρουντζιέρης (πιστός στρατιώτης της ομάδας) πήρε την θέση του και οδήγησε τον Διαγόρα μέσω του μπαράζ κόντρα στην Καλαμάτα στην Football League. Ο Σούλης Παπαδόπουλος ήταν αυτός που τον διαδέχθηκε το καλοκαίρι ξεκινώντας την προετοιμασία και κατακτώντας το Super Cup κόντρα στην Ρόδο. Στο πρωτάθλημα και στο Κύπελλο η ομάδα δεν παρουσίασε καλό πρόσωπο και άμεσα η διοίκηση τον απομάκρυνε, δίνοντας ξανά το χρίσμα στον Πέτρο Ρουντζιέρη, ο οποίος μέχρι τώρα κρίνεται και η πιο σωστή επιλογή. Είναι η πέμπτη φορά που κάθεται ως πρώτος προπονητής στον πάγκο της ομάδας, για αυτό και θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ο Τάκης Λεμονής των «κυανέρυθρων», εξου και η δόση χιούμορ στον υπότιτλο.
Υ.Γ : Δεν είναι ώρα για κριτική σε καμία ομάδα. Θα μπορούσα στο συγκεκριμένο άρθρο να γράψω πολλά περισσότερα για τον Ιάλυσο, του οποίου παρακολουθώ και πιο στενά το ρεπορτάζ, αλλά υπάρχει το πολύ κρίσιμο ματς κόντρα στην Τρίγλια. Ας έρθουν οι τρεις βαθμοί και έχουμε καιρό να αναφερθούμε και στα υπόλοιπα.
Υ.Γ 2 Πάντα οι παράγοντες έχουν το μαχαίρι, έχουν και το καρπούζι. Να θυμάστε πως κάποια πράγματα δεν γίνεται να βγουν προς τα έξω σε καμία ομάδα. Όσα ξέρει ο νοικοκύρης δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος, δίχως αυτό να αποτελεί δικαιολογία. Εννοείται έχουν γίνει και λάθη.
Υ.Γ 3 Μπορεί να αναφέρθηκα στις ομάδες του νησιού μας, αλλά το φαινόμενο είναι πέρα για πέρα ελληνικό. Ξεκινώντας από την Superleague δυσκολεύεσαι αρκετά να βρεις προπονητή που είναι για πολύ μεγάλο διάστημα στον πάγκο κάποιας ομάδας. Ο μακροβιότερος είναι ο Πέδρο Μαρτινς του Ολυμπιακού που ανακοινώθηκε 9 Απριλίου του 2018, ακολουθεί ο Γιώργος Δώνης του Παναθηναϊκού που διανύει την δεύτερη του σεζόν και από εκεί και πέρα το χάος.
Υ.Γ 4 Πολλοί θα πείτε σίγουρα το γνωστό: «Ποιος σοβαρός προπονητής θα έρθει να δουλέψει έτσι;», Ορίστε μου κάπως όμως την έννοια του σοβαρού προπονητή στο ελληνικό ποδόσφαιρο….
