Όταν ο Φοίβος κατέκτησε τα πάντα (Video και Φώτορεπορτάζ)
Το 2013 ήταν αναμφίβολα η χρονιά του Φοίβου Κρεμαστής. Μιας ομάδας που κατάκτησε τα πάντα σε μια χρονιά και δίδαξε ξανά ποδόσφαιρο στο Δωδεκανησιακό κοινό. Πρωτάθλημα, Κύπελλο Δωδεκανήσου, Κύπελλο Ερασιτεχνών και συγχρόνως σπουδαίο ποδόσφαιρο που έφερε ξανά τον κόσμο στο γήπεδο Κρεμαστής. Σε μια χρονιά βέβαια που σημαδεύτηκε από το αυτοκινηστικό δυστύχημα στην Ανάβυσσο και την απώλεια των Φίλιππα Δελαπόρτα και Γιάννη Τζιβίλογλου.
Επιλογές πρωταθλητισμού
Το καλοκαίρι του 2012 ο Πρόεδρος της ομάδας, Άκης Δελαπόρτας και ο προπονητής Κώστας Πάττας στήνουν μια ομάδα που σύμφωνα με τα λεγόμενα του δεύτερου δεν θα έχανε από κανέναν. Οι επιλογές που έγιναν ήταν μια προς μια και ο κάθε ποδοσφαιριστής που υπήρχε στο ρόστερ είχε συγκεκριμένο ρόλο στο οποίο απέδωσε τα μέγιστα. Η επιστροφή του Γιώργου Δελαπόρτα (είχε πάει για έξι μήνες στον Διαγόρα) και οι προσθήκες των Φωτεινή, Λαμάι, Λουτριώτη, Τζιβίλογλου, Μαθιού, Αξιώτη, Θεοδοσίου και Γκινή ήρθαν να δέσουν άριστα με το ήδη υπάρχον υλικό στο οποίο υπήρχαν ποδοσφαιριστές όπως οι Τζαφέρης, Μπιλιάς, Ορφανίδης Σ, Δελαπόρτας Φ και Ορφανίδης Ν. Από τα πρώτα κιόλας ματς ο Φοίβος έδειξε ομάδα που παρατάχθηκε για να παίξει ποδόσφαιρο υπεροχής κι αυτό έγινε σε όλη την διάρκεια της σεζόν.
Ήττα στα Αφάντου και αποχώρηση Πάττα
Η πρώτη ήττα για τους Κρεμαστενούς ήρθε νωρίς. Η ομάδα του Κώστα Πάττα ηττήθηκε με 1-0 από τον Α.Ε.Ρ.Α του Στάθη Φαρμακίδη στα Αφάντου σε ένα παιχνίδι που άναψε τα αίματα για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα ανάμεσα στους ποδοσφαιριστές των δύο ομάδων. Λίγες μέρες αργότερα ήρθε η παραίτηση του Κώστα Πάττα από την τεχνική ηγεσία της ομάδας για μη αγωνιστικούς λόγους. Πολλοί μιλούσαν για οικονομικά προβλήματα, που δεν θα επέτρεπαν να ολοκληρωθεί αξιοπρεπώς η σεζόν, άλλοι έλεγαν πως ο Φοίβος μέχρι τον Γενάρη θα διαλύσει. Λίγες μέρες μετά τα ηνία ανέλαβε ο Σάββας Ορφανίδης, οποίος ήταν και ο άνθρωπος που οδήγησε τον Φοίβο ξανά στην κορυφή.
Τρελό σερί και θρίαμβος στα ντέρμπι
Με τον Σάββα Ορφανίδη στον πάγκο ο Φοίβος έτρεξε ένα τρελό σερί και έδειχνε ομάδα που δεν σταματάει πουθενά. Η μια νίκη διαδεχόταν την άλλη με εντυπωσιακά σκορ και καλό ποδόσφαιρο. Τα ντέρμπι που με τον Α.Ε.Ρ.Α τον Γενάρη ήταν αυτά που σημάδεψαν σε πρώτη φάση την σεζόν σε πρωτάθλημα και Κύπελλο. Αρχικά στον θεσμό του Κυπέλλου οι δύο ομάδες κληρώθηκαν να αγωνιστούν αντίπαλες στο γήπεδο της Κρεμαστής για την προημιτελική φάση της διοργάνωσης. Ο Φοίβος επικράτησε με 3-0 χάρη σε δύο γκολ του Φανούρη Γκινή και ένα του Γιώργου Δελαπόρτα παίρνοντας το εισιτήριο για τα ημιτελικά. Λίγες ημέρες αργότερα οι δύο ομάδες συναντήθηκαν ξανά στο ίδιο γήπεδο για το πρωτάθλημα και το τελικό 4-1 έστειλε την ομάδα του Σάββα Ορφανίδη στο +10 μετατρέποντας την παράλληλα σε αδιαφιλονίκητο φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου. Το φινάλε εκείνη της αναμέτρησης βρήκε την Κρεμαστή στο πόδι. Παίκτες, τεχνική ηγεσία και διοίκησης πανηγύριζαν την διαφαινόμενη κατάκτηση του τίτλου. Πιο ψηλά από όλους ο Άκης Δελαπόρτας βουρκωμένος στις ιαχές του «Είναι τρελός ο Πρόεδρος».
Ο τραυματισμός του Δελαπόρτα
Με το πρωτάθλημα να έχει σχεδόν κριθεί ο Φοίβος ξεκινούσε την προετοιμασία του για τον τελικό του Κυπέλλου κόντρα στον Απόλλωνα Καλυθιών, αλλά και τα μπαράζ ανόδου στην Γ Εθνική. Σε ένα αδιάφορο βαθμολογικά παιχνίδι, η ομάδα του Σάββα Ορφανίδη φιλοξενείται στον Αρχάγγελο από τον Άρη. Κάποια λεκτικά επεισόδια από το ματς του πρώτου γύρου στάθηκαν αφορμή στο να ανάψουν τα αίματα και με αποτέλεσμα να υπάρχει αρκετή ένταση εντός του αγωνιστικού χώρου. Ένα πολύ σκληρό μαρκάρισμα του Σταύρου Σαπαλίδη στον Γιώργο Δελαπόρτα, ήταν αρκετό για να αφήσει εκτός αγωνιστικής δράσης τον μεγάλη ηγέτη του Φοίβου, ο οποίος απουσίασε αρχικά από τον τελικό του Κυπέλλου κόντρα στον Απόλλωνα, ενώ στην συνέχεια δεν μπόρεσε να επανέλθει πλήρως στην εντυπωσιακή αγωνιστική κατάσταση που βρισκόταν πριν το ματς του Αρχαγγέλου. Για την ιστορία ο Φοίβος πήρε την νίκη με 2-1 και ο Σωτήρης Λαμάι ήταν αυτός που σκόραρε κόντρα στην πρώην ομάδα του.
Το πέναλτυ που άλλαξε την ροή της ιστορίας
Στον τελικό της 7ης Μαρτίου του 2013 ο Φοίβος δίχως τον Γιώργο Δελαπόρτα στην σύνθεση του θα αντιμετωπίσει στον Δημοτικό Στάδιο τον εξαιρετικό εκείνη την σεζόν Απόλλωνα Καλυθιών. Η ομάδα του Κώστα Καμπούρη βάζει δύσκολα στους πρωταθλητές Δωδεκανήσου και φάση του αγώνα ήταν αναμφίβολα αυτή του 63ου λεπτού. Σε μια ιδανική αντεπίθεση ο Γιάννης Αρχοντούλης βρίσκεται πολύ κοντά στο γκολ και ο Γιώργος Φωτεινής με το χέρι σταματά την πορεία της μπάλας προς τα δίχτυα. Ο διαιτητής του τελικού Μιχάλης Μάμμης αποβάλει τον αμυντικό του Φοίβου και δείχνει το σημείο του πέναλτυ. Ο Λουτριώτης νικά τον Αρχοντούλη σε μια φάση που αν τον ρωτήσεις μέχρι και σήμερα, θα προτιμούσε να είχε καταλήξει στα δίχτυα του. Λίγα λεπτά αργότερα ο Αξιώτης εκτελεί συστημένο φάουλ για το κεφάλι του Ευτύχη Τζιβίλογλου κι αυτός με καρφωτή κεφαλιά χαρίζει το Κύπελλο στην ομάδα του.
Το εφιαλτικό πρωινό στην Ανάβυσσο
Μπορεί οι τίτλοι εκείνη την σεζόν να διαδεχόταν ο ένας τον άλλο, ωστόσο αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό όλων ήταν εκείνο το εφιαλτικό πρωινό της 9ης Απριλίου στην Ανάβυσσο. Η αποστολή του Φοίβου ταξιδεύει για την Ικαρία προκειμένου να αντιμετωπίσει τον Ίκαρο για την πρώτη φάση του Κυπέλλου ερασιτεχνών. Κατά την διάρκεια της αναμονής στο «Ελευθέριος Βενιζέλος» για την πτήση προς Ικαρία, οι Ευτύχης Τζιβίλογλου και Φίλιππος Δελαπόρτας επιβαίνουν στο αυτοκινήτου του Γιάννη Τζιβίλογλου (αδερφού του Ευτύχη) προκειμένου να μεταβούν στο πατρικό του. Αυτή ήταν και οι τελευταία διαδρομή του Φίλιππα και του Γιάννη. Η είδηση του δυστυχήματος ήρθε να γεμίσει δάκρυα και πόνο το νησί της Ρόδου, αλλά και το ποδοσφαιρικό κοινό της χώρας. Ο Ευτύχης τυχερός μέσα στην ατυχία του, γλίτωσε με μικροτραύματα. Λίγες ώρες αργότερα η οικογένεια Δελαπόρτα αποφασίζει το ματς στην Ικαρία να γίνει κανονικά. Ο Φοίβος παρατάσσεται με 10 ποδοσφαιριστές συν τον Φίλιππα στην 11αδα του. Σε μια ένδειξη σεβασμού η ομάδα του Ίκαρου πράττει το ίδιο. Τελικό αποτέλεσμα 0-2 για τον Φοίβο. Σκόρερ των δύο τερμάτων ο Φίλιππας Δελαπόρτας. Τα υπόλοιπα γράφτηκαν στην ιστορία.
Ομάδα απροστάτευτη
Αν έμεινε ένα παράπονο από εκείνη την χρονιά του Φοίβου ήταν τα μπαράζ ανόδου για την Γ Εθνική. Σε έναν αρκετά δύσκολο όμιλο (Α.Ο Λουτρακίου, Θύελλα Ραφήνας και Άτταλο Περάματος), ο Φοίβος δεν είχε να αντιμετωπίσει μόνο ποιοτικούς αντιπάλους, που εκείνα τα χρόνια είχαν αρκετά μεγάλο μπάτζετ. Είχε απέναντι του και ένα κατεστημένο που δύσκολα έσπαγε. Η τότε Ένωση άφησε εντελώς απροστάτευτη την ομάδα, με την Θύελλα να παίρνει το εισιτήριο της ανόδου στην μετέπειτα Γ Εθνική. Αρχή με ήττα στο Λουτράκι (3-2), εχθρική διαιτησία και αστεία αποβολή Λουτριώτη και εν συνεχεία νέα ήττα στην Κρεμαστή από την Θύελλα Ραφήνα (0-1) με την ομάδα του Σάββα Ορφανίδη να παίρνει ξεκάθαρο μήνυμα. Ακολούθησε νίκη στην έδρα του Άτταλου με 3-1 και εν συνεχεία μια ακόμα άδικη ήττα με 1-0 στην Κρεμαστή από τον Α.Ο Λουτρακίου. Τα τελευταία δύο αδιάφορα ματς δεν διεξήχθησαν ποτέ. Ο Φοίβος δεν ταξίδεψε στην Ραφήνα (μηδενισμός και -3 την επόμενη σεζόν ) και ο Άτταλος με την σειρά του δεν ήρθε στην Κρεμαστή. Ένα ταξίδι που τελείωσε άδοξα. Στα μπαράζ δεν υπήρξε μόνο αλλοίωση αποτελεσμάτων. Ο Φοίβος αντιμετώπισε και αγωνιστικά προβλήματα. Ένα από αυτά ήταν του Γιώργου Δελαπόρτα που μπήκε κακήν κακώς σε αγωνιστικούς ρυθμούς και στα πρώτα δύο ματς ήταν φανερά ανέτοιμος.
Φιέστα με δάκρυα
Στις 30 Απριλίου του 2013 ο Φοίβος σφράγιζε την επιστροφή στα πρωταθλήματα μετά από σχεδόν δύο δεκαετίες. Μια φιέστα που είχε συγκίνηση και δάκρυα λόγω του απρόσμενου χαμού του Φίλιππα. Όλο το γήπεδο βουρκωμένο με ανάμεικτα συναισθήματα. Δάκρυα χαράς και συνάμα λύπης. Παρών στην φιέστα και η ομάδα του Γιάννη Τζιβίλογλου. Ο Σαρωνικός Ανάβυσσου που αγωνίστηκε για ένα ημίχρονο κόντρα στον Φοίβο. Ήταν μια γιορτή προς τιμήν του Φίλιππα, του Γιάννη και του σπουδαίου Φοίβου εκείνης της σεζόν.
Η πορεία προς την κορυφή των Ερασιτεχνικών ομάδων
Το 2013 ο Φοίβος κατέκτησε το δεύτερο κύπελλο ερασιτεχνών Ελλάδος της ιστορίας του. Παραμένει μέχρι και σήμερα η μοναδική ομάδα της Δωδεκανήσου που έχει κατακτήσει το συγκεκριμένο τρόπαιο. Ένας θεσμός που ξεκίνησε μαρτυρικά μετά το τραγικό δυστύχημα της 9ης Απριλίου στην Ανάβυσσο και κατέληξε σε έναν τίτλο που θα μείνει στην ιστορία, στις 15 Ιουνίου στο Ψαχνά. Γιατί σε εκείνη την διοργάνωση ο Φοίβος αγωνίστηκε με 11 ποδοσφαιριστές στην Ικαρία και με 12 σε όλα τα υπόλοιπα ματς. Η αρχή έγινε με το διπλό κόντρα στον Ίκαρο (0-2), η οποία ήταν και η μοναδική ομάδα που βρισκόταν στην ίδια κατηγορία με την ομάδα του Σάββα Ορφανίδη. Ακολούθησαν αγώνες νοκ άουτ με αντιπάλους Δ Εθνικής. Νίκη με 2-1 κόντρα στον Ελπιδοφόρο Κηφισιάς στο κατάμεστο γήπεδο Κρεμαστής και επιβλητική νίκη με 3-0 κόντρα στην Ιωνία Χανίων στην Κερατέα. Ακολούθησε το 1-0 κόντρα στον Ατρόμητο Λάππα στις Αρχάνες (Ηράκλειο) και εν συνεχεία ο ημιτελικός κόντρα στον Άρη Ακροποτάμου του Νίκου Καραμπετάκη με το ευρύ 4-0 στο γήπεδο Χαλκίδας. Ένα ματς που ο Λουτριώτης έπιανε τα πάντα και οι συμπαίκτες του σκόραραν σε κάθε επίθεση τους . Στις 15 Ιουνίου, ο Φοίβος αντιμετώπιζε τον Παναρκαδικό στα Ψαχνά. Ο Κολιόπουλος (πέρασε για μια προετοιμασία από τον Ακουσίλαο) έδινε προβάδισμα στους Αρκάδες, αλλά οι Μαθιός και Τζιβίλογλου χάρισαν το τρόπαιο στην ομάδα του και άπαντες στο φινάλε έστειλαν την κούπα ψηλά στον ουρανό της Εύβοιας. Εκεί όπου σίγουρα πανηγύριζαν μαζί τους ο Φίλιππας και ο Γιάννης.
*Βλέποντας ξανά τα στιγμιότυπα του τελικού Φοίβος-Απόλλωνας είδα τον Φίλιππα και τον Αλέξη να πανηγυρίζουν αγκαλιά με τον Ευτύχη το γκολ της νίκης. Μπορεί να μην είναι σήμερα μαζί μας, αλλά θα είναι πάντα εδώ. Ένα χρόνο αργότερα ο Φοίβος κατακτά ξανά το Κύπελλο Δωδεκανήσου κόντρα στον Ηρακλή Μαριτσών. Ο Δημήτρης Δημητρόπουλος σκοράρει το δεύτερο τέρμα της ομάδας του και σηκώνει ψηλά την φανέλα με το νούμερο 14. Ανατριχιαστικό και σημαδιακό. Λίγες εβδομάδες αργότερα αποχαιρετήσαμε και τον Αλέξη. Ήταν το τέλος μιας μεγάλης ομάδας παρά τις αλλαγές που έγιναν την επόμενη σεζόν.
Ακολουθήσει φωτογραφικό υλικό και βίντεο από την σεζόν 2012/2013:
