Ο Χρυσόστομος Χάσταλης και ο Παναγιώτης Ζουνης κερδίζουν τις πρώτες εντυπώσεις δικαίως
Ωδή στους ακούραστους εργάτες!
Στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο στις μέρες μας, κυρίως δε στην Ελλάδα οι προπονητές είναι αυτοί που πληρώνουν πάντα το μάρμαρο των κακών αποτελεσμάτων και εμφανίσεων. Δέχονται αδυσώπητη κριτική, πολλές φορές από ανθρώπους που δεν έχουν καμία σχέση με το άθλημα και δεν μπορούν να ξεχωρίσουν τον κόπο ενός τεχνικού που σπαταλά αρκετές ώρες της ζωής της σε ένα γήπεδο .
Ναι ο φίλαθλος πληρώνει και πάντα θα έχει άποψη , ναι στους δύσκολους καιρούς που ζούμε , ο καθένας βρίσκει εκτόνωση ένα Σάββατο ή μια Κυριακή στο γήπεδο. Υπάρχει όμως μεγάλη διαφορά μεταξύ ενός επαγγελματία προπονητή που στις μεγάλες κατηγορίες αμείβεται αδρά και 9 στις 10 δεν χάνει τα λεφτά του ακόμα κι αν απολυθεί και ενός ερασιτέχνη που λείπει πολλές ώρες από το σπίτι και την οικογένεια του και συνήθως δεν παίρνει και τα λεφτά που συμφώνησε .
Μετά από τις πρώτες τέσσερις αγωνιστικές στην Α Κατηγορία πολλοί μιλούν για εκπλήξεις από ομάδες που φαινομενικά θα πάλευαν για την αποφυγή του υποβιβασμού. Εκπλήξεις προφανώς για τον κόσμο και μερίδα του τύπου, καθώς αυτοί που εργάζονται και ζουν καθημερινά τις ομάδες τους, κάτι παραπάνω θα ήξεραν από εμάς .
Τις εντυπώσεις για την ώρα έχουν κλέψει ο Αστέρας Παστίδας και ο Απόλλωνας Καλυθιών. Δυο ομάδες που έχουν από 10 βαθμούς στο πρωτάθλημα, με ένα πρόγραμμα που δεν μπορείς να το χαρακτηρίσεις και βατό . Ο Χρυσόστομος Χάσταλης και ο Παναγιώτης Ζούνης είναι δυο προπονητές νέας γενιάς που έχουν δώσει τα διαπιστευτήρια τους εδώ και χρόνια . Ο πρώτος με την πορεία του σε αρκετές ομάδες του Δωδεκανησιακού ποδοσφαίρου και ο δεύτερος με την εξαιρετική και πρωτοποριακή δουλειά που έκανε με τους Ατρόμητους.
Δυο ακούραστοι εργάτες που από προσωπική εμπειρία ξέρω πως δεν σταματούν να δουλεύουν και να ενημερώνονται. Μπορεί να είναι ακόμα νωρίς στο πρωτάθλημα και όλα να αλλάξουν άρδην τους επόμενους μήνες, αλλά μπορώ να ποντάρω πως αμφότεροι θα τελειώσουν την σεζόν επιτυχημένα .
Εξαιρετική εκκίνηση έχουν κάνει και ο Α.Ο Πυλίου με τον Διαγόρα Βατίου, αλλά τον Δημήτρη Χρυσόπουλο θα τον κρίνω στο τέλος της σεζόν γιατί έχει υψηλότερους στόχους, όσο κι αν δεν το παραδέχεται , ενώ ο Γιάννης Καμπούρης δεν έχει να αποδείξει κάτι στο Δωδεκανησιακό ποδόσφαιρο. Όλα αυτά τα χρόνια συγκαταλέγεται κατά την άποψη μου στους πιο επιτυχημένους της γενιάς του.
Το πρωτάθλημα έχει πολύ δρόμο ακόμα και αναμένουμε κι άλλες ευχάριστες ή δυσάρεστες εκπλήξεις. Αν οι πρώτες αγωνιστικές έχουν περάσει ένα μήνυμα σε κόσμο και παράγοντες είναι το να δείξουν εμπιστοσύνη στους νέους προπονητές. Έχουν όρεξη και διάθεση να δουλέψουν και αν τους δοθεί ο απαραίτητος χρόνος στο τέλος θα δικαιωθούν. Τόπο στα νιάτα όχι μόνο στους ποδοσφαιριστές λοιπόν. Η Β Κατηγορία φέτος θα έχει περισσότερα τέτοια παραδείγματα .
Τα παρακάτω υστερόγραφα δεν έχουν ουδεμία σχέση με το θέμα του κειμένου. Καλημέρα και καλή εβδομάδα .
Υ.Γ Στον πόλεμο υπάρχουν παράπλευρες απώλειες. Όταν τον ξεκινάς να είσαι έτοιμος να υποστείς και τις συνέπειες. Τελικά οι ποδοσφαιριστές παρουσιάζουν όντως αδιαφορία η συμβαίνει κάτι άλλο;
Υ.Γ 2 Κάποιοι κάνουν δημοσιογράφους τα ίδια τους τα παιδιά για να μην βγάλουμε αποκλειστικές δηλώσεις. Αστείοι και πριν 10 χρόνια, αστείοι και τώρα. Ευτυχώς για όλους μας έχουν ξανά ημερομηνία λήξης και ελπίζουμε να μην αφήσουν ξανά συντρίμμια .
Υ.Γ 3 Λέτε να στήσαμε και τις υπερδιπλάσιες προβολές ξανά; ΟΠΟΥ και ΟΠΟΤΕ θέλουμε θα κάνουμε την δουλειά μας όπως μάθαμε όλα αυτά τα χρόνια. Την επόμενη που θα προσπαθήσετε ανέντιμα να μας σταματήσετε, θα ψάχνετε τρύπα να κρυφτείτε….
Υ.Γ 4 Τέτοια γκολ βάζει μόνο ο Δελαπόρτας στο νησί. Δεν θα σταματήσω ποτέ να το αναφέρω.
Υ.Γ 5 Ο Μιχάλης Φράγκος ήταν ο μοιραίος για τον Ιαλυσό στο πρώτο ημίχρονο του αγώνα με την Καλαμάτα . Χρειάζεται ψυχολογία και γκολ για να δείξει στα επόμενα ματς ποιος πραγματικά είναι. Αυτός μπορεί να ηγηθεί της ομάδας.
