Η επιβίωση της Δόξας στην παρωδία του Β Γύρου!
Λίγες ώρες μετά την ολοκλήρωση και του φετινού πρωταθλήματος της Α Κατηγορίας θα προτιμούσα να σταθώ στον μεγάλο νικητή Διαγόρα και το εντυπωσιακό ρεκόρ άμυνας που κατέρριψε, αλλά η κυριαρχία του από νωρίς, έστρεψε τα βλέμματα στην ουρά κάτι που ουσιαστικά μου έδωσε μεγάλη τροφή για τον απολογισμό της χρονιάς.
Μπαίνοντας απευθείας στο ζουμί της υπόθεσης πρέπει ξεκάθαρα να βγάλω το καπέλο στην ομάδα του Δημήτρη Χρυσόπουλου που κατάφερε να εξασφαλίσει την παραμονή της στην κατηγορία, την ώρα που το σύμπαν συνωμοτούσε εναντίον της. Για να προλάβω τους κακεντρεχείς δεν μπαίνω σε διαδικασία να κατακρίνω καμία απολύτως ομάδα που λειτούργησε με γνώμονα το δικό της συμφέρον. Είναι απολύτως φυσιολογικό κάποιοι να εξαντλούν κάθε πιθανό περιθώριο να παραμείνουν στην κατηγορία και κάποιοι άλλοι να ψάχνουν τρόπο να γλιτώσουν τα έξοδα ενός ταξιδιού την νέα σεζόν. Οι εποχές είναι πάρα πολύ δύσκολες και οτιδήποτε μπορείς να γλιτώσεις έχει θετικό πρόσημο.
Δίχως να θέλω να το παίξω ηθικολόγος και επειδή έχω διατελέσει κι εγώ παράγοντας ομάδας, θέλω να ξεκαθαρίσω πως πιθανότατα θα έκανα κι εγώ το ίδιο στην θέση τους, αλλά αυτό δεν αναιρεί σε καμία περίπτωση τον μεγάλο άθλο της Δόξας. Μιας ομάδας που λίγες αγωνιστικές πριν άρχισε να χρησιμοποιεί νεαρά παιδιά, πιθανολογώντας πως η ζώνη του υποβιβασμού δεν θα έφτανε τόσο ψηλά. Ενδεχομένως αν δεν λειτουργούσε τόσο αγνά για την εποχή, θα είχε αποφύγει την ψυχοφθόρο διαδικασία της τελευταίας αγωνιστικής.
Η αναφορά μου δεν έχει να κάνει με καμία συγκεκριμένη ομάδα, μιλάω γενικά και πιστεύω πως το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης σε αυτή την παρωδία που παρακολουθήσαμε στον δεύτερο γύρο δεν το έχουν οι ομάδες. Όπως προείπα η κάθε ομάδα λειτούργησε προς το δικός της συμφέρον με ότι κι αν αυτό συνεπάγεται, αλλά όσοι γνωρίζουν το τοπικό ποδόσφαιρο σε βάθος, κατάλαβαν πολλά για αυτό που αντικρίσαμε. Κι επειδή δεν ειπώθηκαν και λίγα για το παιχνίδι της Κυριακής στα Μαριτσά, περιμένω τον πρώτο φετινό αναμάρτητο να βγει μπροστά και να πει πως πήγε με το σταυρό στο χέρι.
Την μεγαλύτερη ευθύνη για την παρωδία ενός ολόκληρο γύρου σε ένα τόσο ιστορικό και μεγάλο ερασιτεχνικό πρωτάθλημα την πιστώνεται η Ένωση. Η διοίκηση του Παναγιώτη Διακοφώτη έχει προσφέρει πάρα πολλά την τελευταία τριετία στο ποδόσφαιρο, αλλά όπως είχα γράψει και πέρσι πρέπει να πάρει άμεσα πολύ σοβαρές αποφάσεις για την δομή των πρωταθλημάτων της τα επόμενα χρόνια για να αποφύγει τέτοιου είδους διαδικασίες. Δεν είναι δυνατόν 10 και βάλε αγωνιστικές πριν το τέλος να υπάρχουν τόσες πολλές αδιάφορες ομάδες. Δεν είναι δυνατόν ορισμένοι να ρυθμίζουν την τύχη μιας σεζόν. Δεν είναι δυνατόν αντί να ασχολούμαστε καθαρά με το άθλημα, να κοιτάμε θεωρίες συνωμοσίας.
Η Α Κατηγορία, ενδεχομένως και η Β χρειάζονται αναδιάρθρωση. Λιγότερες ομάδες σίγουρα (και για λόγους επιβίωσης-μικρότερη σεζόν) και κίνητρο με Play Off και Play Out. Κινήσεις που να μικρύνουν σε μεγάλο βαθμό το ποσοστό των ομάδων με αγωνιστική αδιαφορία όσο πλησιάζει το τέλος και ενδεχομένως κερδοφόρες από άποψη εισιτηρίων σε κρίσιμα ματς. Το ίδιο έχω αναφέρει τα τελευταία χρόνια και στην Β Κατηγορία. Η μάζα πρέπει να πάει στην Γ και όποιος θέλει να κάνει αθλητισμό να τον κάνει εκεί. Πόσοι θα θεωρήσουν αδιάφορο το επόμενο πρωτάθλημα της Γ Κατηγορίας με ομάδες όπως οι Εθνικός, Αναγέννηση Έμπωνας, Ασπίδα Σαλάκου, Απόλλων Απολλώνων, Ατρόμητος Διμυλιάς, Θύελλα Πυλώνας, Ομόνοια Γενναδίου και Ασπίδα Απολλακιάς να συμμετέχουν σε αυτό; Η Ένωση χρειάζεται τις συγκεκριμένες αποφάσεις άμεσα στην επόμενη γενική συνέλευση. Θεωρώ πως αν κάποιος πιστεύει πως το συγκεκριμένο πρωτάθλημα δεν έχασε φίλους έτσι όπως εξελίχθηκε εθελοτυφλεί. ‘
Υ.Γ: Θα δώσω τα συγχαρητήρια μου για πολλούς και διάφορους λόγους στον Διαγόρα και στον Αστέρα Παστίδας. Ξέρουν αυτοί δεν χρειάζεται κάτι άλλο…
