Τέλος εποχής για τον Στέργο Στεργάκη στον Ιάλυσο!
Ένας από τους μακροβιότερους παράγοντες του Δωδεκανησιακού μπάσκετ ανακοίνωσε την αποχώρηση του από τον Ιάλυσο. Ο λόγος για τον πιστό στρατιώτη της ομάδας Στέργο Στεργάκη που μετά από 16 χρόνια ενημέρωσε μέσω επιστολής, πως αποχωρεί από τον σύλλογο εξηγώντας τους λόγους της απόφασης του:
«Ένα ιδιαίτερα όμορφο ταξίδι έφτασε στο τέλος του.
Η αλήθεια είναι ότι αυτό το τέλος το περίμενα διαφορετικό, γιατί σχεδόν όλοι οι σταθμοί του ταξιδιού ήταν υπέροχοι. Τα δύο τελευταία final four των εφήβων και των νεανίδων όμως μου δημιούργησαν τεράστια θλίψη και απογοήτευση. Η συμπεριφορά ορισμένων προσώπων και κυρίως η απαξιωτική στάση φορέων του αθλήματος απέναντι στην πολυαγαπημένη μου ομάδα ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι και με οδήγησε στο να συνειδητοποιήσω πως το ταξίδι τελείωσε.
Αποχωρώ κρατώντας μόνο τις όμορφες στιγμές, τις φιλίες και όλα αυτά τα υπέροχα πράγματα που έζησα. Είμαι ευγνώμων για όλα αυτά που βίωσα και θέλω να ευχαριστήσω όλους όσους συνάντησα και μοιραστήκαμε αυτήν την όμορφη διαδρομή.
Θα ξεκινήσω από τον πρόεδρο της Τ.Ε. Μπάσκετ Δωδεκανήσου τον Παντελή τον Κουγιό και όλους τους συνεργάτες του. Τους κριτές και τους διαιτητές και ιδιαίτερα τον επί χρόνια πρόεδρό τους τον Γιώργο τον Ξανθό, με τους οποίους είχα άψογη συνεργασία όλα αυτά τα χρόνια.
Θέλω να ευχαριστήσω τους γονείς που μου εμπιστεύτηκαν τα παιδιά τους και τα παιδιά που κοντά μου γαλουχήθηκαν αθλητές και πρωταθλητές και έγιναν άντρες και γυναίκες αντίστοιχα.
Θέλω να ευχαριστήσω πρώτα τους προπονητές με τους οποίους μας συνδέουν επιτυχίες και τίτλους. Ξεκινώντας από τον Παναγιώτη τον Παπακώστα με τον οποίο πήραμε το πρωτάθλημα παίδων τη σεζόν 11-12. Τον Χρήστο τον Aβεκλούριο με τον οποίο πήραμε τρία πρωταθλήματα, ένα παίδων το 13-14 και δύο παμπαίδων το 13-14 και 15–16. Τον Αντώνη τον Μαρκάκη με τον οποίο πήραμε πρωτάθλημα παίδων το 17-18 και γυναικών την ίδια χρονιά. Τον Μάριο τον Γρεμμενά με τον οποίο πήραμε πρωτάθλημα εφήβων το 21-22. Τον Ρούλη τον Αλμπάνη με τον οποίο τα πήραμε όλα, πρωτάθλημα παμπαίδων 21-22, παίδων 22-23, εφήβων 22-23 και ανδρών την ίδια χρονιά με άνοδο στην Γ εθνική. Την Ελένη την Κυπραίου με την οποία πήραμε πρωτάθλημα παγκορασίδων το 16-17 και κορασίδων το 17-18. Την Μαρία την Λαού με την οποία πήραμε πρωτάθλημα νεανίδων το 19-20 και παγκορασίδων το 21-22.
Θέλω επίσης να ευχαριστήσω τους προπονητές που μπορεί να μην συνδέουν την ανάμνησή μας τίτλοι, αλλά άφησαν το στίγμα τους στην ομάδα με την εργατικότητα τους και την τεχνογνωσία τους. Τον Αντώνη τον Κορωναίο, τον Κώστα τον Δόσπρα, τον Γιάννη τον Τσακίρη, τον Γιάννη τον Παπαδόπουλο, τον Χρήστο τον Γκογκίδη, τον Σάββα τον Παπαδόπουλο, τον Γιώργο τον Αποστολίδη, τον Βενέτη τον Θωμίδη, τον Κυριάκο τον Μάγο και τον Γιώργο τον Καλενδέρη. Τις γραμματείς του συλλόγου μας, Σέβη Παπαγούρα και Χρύσα Μπενάζη.
Θέλω να ευχαριστήσω τους συνοδοιπόρους μου σε όλο αυτό το ταξίδι. Τον Μιχάλη τον Χατζηνικήτα ο οποίος υπήρξε ο θεματοφύλακας του συλλόγου και μας έδινε την κάθε λύση οικονομική ή άλλη. Τον αδερφό μου τον Μιχάλη τον Παπαγούρα με τον οποίο λειτουργούσαμε σαν μια μονάδα. Τον Χρήστο τον Καλενδέρη ακούραστο συνεργάτη, τον Άκη το Χούλη και τον Δημήτρη τον Λιαμή που βρίσκονταν πάντα δίπλα μας.
Κλείνοντας θα ήθελα να ζητήσω μια μεγάλη συγνώμη από τα παιδιά μου -τον Παναγιώτη, τον Θανάση και την Βασιλική -για το χρόνο τους στέρησα με την ενασχόλησή μου με την ομάδα. Είμαι σίγουρος ότι είχα την πλήρη κατανόηση και υποστήριξή τους, χωρίς αυτό να μειώνει την απουσία μου από δίπλα τους.»
