Τελικά ο γιαλός είναι στραβός..
Ας ξεκινήσω με το γεγονός πως οι γραμμές που θα διαβάσετε παρακάτω, σίγουρα θα “ξυνίσουν” μερικούς, οι οποίοι θα ενοχληθούν. Επίσης, πάλι θα μου βγάλουν την “ρετσινιά” του προκατειλημμένου και του “κακού”. Δεν πειράζει. Είμαι συνηθισμένος σε αυτά εδώ και πάρα πολλά χρόνια στη συγκεκριμένη δουλειά. Άλλωστε κάποιος ο οποίος έφυγε πρόωρα από τη ζωή, μου είχε πει κάποτε “αν ένας άντρας δεν έχει εχθρούς, τότε θεωρείται αποτυχημένος”. Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι γίνεται εσκεμμένα από μέρους μου.
Στο ζουμί τώρα.. Παρακολουθώ με ιδιαίτερο ενδιαφέρον στις τελευταίες αγωνιστικές τόσο την εξέλιξη των ομάδων όσο και τη διαιτησία. Η αλήθεια, από μικρός είχα την προδιάθεση να τα “χώνω” στους άρχοντες του παιχνιδιού, ανεξαρτήτως αποτελέσματος όποιας ομάδας και αν υποστήριζα (γνωστές αυτές σε όλους άλλωστε).
Ας ξεκινήσουμε με το γεγονός πως θεωρώ τις γνώσεις πολλών από τους διαιτητές της Ένωσης μας αλλά και τις κρίσεις τους την ώρα των αγώνων, ελλιπείς. Ένα είναι αυτό. Δεύτερον, θυμάμαι πρόχειρα-πρόχειρα τέσσερις ανακοινώσεις ομάδων τις τελευταίες αγωνιστικές, οι οποίες εξέφραζαν τα παράπονα τους για τις αποφάσεις των ρέφερι και εμμέσως πλην σαφώς έκαναν λόγο για αλλοίωση αποτελέσματος. Α.Ε.Ρ.Α. , Ηρακλής Μαριτσών, Ποσειδώνας Καρπάθου και πιο πρόσφατα Α.Ε. Λέρου, μου έρχονται τη δεδομένη στιγμή στο μυαλό, με όλες τις ομάδες να εκφράζουν δημόσια την αγανάκτηση τους για τα σφυρίγματα. Οι Αφαντενοί δε, καταφέρθηκαν πρό μιας εβδομάδας κατά του διαιτητή Μανώλη Κυρίτση, ενώ την πρώτη αγωνιστική είχαν εκδώσει συγχαρητήρια ανακοίνωση προς τον ίδιο και τους βοηθούς του, μετά την ήττα από τον Ηρακλή Μαριτσών, απότομη μεταβολή άποψης η αλήθεια αρκετά πρωτόγνωρη. Επίσης, γνωρίζω μέσω του ρεπορτάζ, παρότι δεν ήμουν στο γήπεδο, ότι στο Α.Ε.Ρ.Α. – Άρης της δέκατης αγωνιστικής, η διαιτησία του Δημήτρη Ατσικνούδα και του βοηθού του Κοκμοτού ήταν κακή με αμφότερες τις ομάδες να έχουν αρκετά παράπονα, παρά το γεγονός πως δεν εξέδωσαν κάποια ανακοίνωση.
Η Α.Ε. Λέρου δε, το προχώρησε ένα βήμα παραπέρα, κάνοντας λόγο για αποχώρηση από το πρωτάθλημα σε περίπτωση που συνεχιστούν οι κακές διαιτησίες προς την ομάδα του γειτονικού νησιού, θέτοντας φυσικά τους αρμόδιους πρό των ευθυνών τους. Άλλωστε, πόσο άσχημο θα είναι για το πρωτάθλημα μας, η αποχώρηση μιας οποιασδήποτε ομάδας ενώ καλά – καλά μόλις έχει συμπληρωθεί το ένα τρίτο του φετινού “μαραθωνίου”.
Γνωρίζω πως οι διαιτητές και οι επόπτες της Ένωσης μας, συμμετέχουν σε διάφορα σεμινάρια, τόσο το καλοκαίρι πριν την έναρξη της σεζόν όσο και κατά τη διάρκεια της ποδοσφαιρικής περιόδου.Επίσης, κάθε Δευτέρα, μαζεύονται όλοι στα γραφεία των διαιτητών και ακούν από τους παρατηρητές τους τα λάθη που έκαναν στα ματς που έπαιξαν το Σαββατοκύριακο, με σκοπό να τα διορθώσουν. Βλέπετε εσεις κάποια διόρθωση; “Στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα” λέει ο θυμόσοφος λαός. Αντί να καλυτερεύουν οι εμφανίσεις των ρέφερι όσο προχωράει το πρωτάθλημα, που υποτίθεται καταλαβαίνουν τα λάθη τους και τι πρέπει να διορθώσουν, χειροτερεύουν. Στις πρώτες αγωνιστικές, δεν υπήρξαν ιδιαίτερα προβλήματα, πράγμα το οποίο με χαροποίησε ιδιαίτερα και πίστευα ότι φέτος θα δούμε κάτι διαφορετικό. Μάταια όμως.
Από την άλλη, να με συγχωρέσετε, βλέπω στην Α’ κατηγορία μερικούς υπέρβαρους επόπτες. Εντάξει δε λέω. Και εγώ υπέρβαρος είμαι αλλά δεν σφυράω σε αγώνες. Ας σοβαρευτούμε λίγο. Το γεγονός πως δεν υπάρχει επάρκεια στον αριθμό των διαιτητών για να καλυφθούν τα παιχνίδια, δε σημαίνει πως πρέπει να πιάνει σημαία και σφυρίχτρα όποιος το έχει όνειρο. Κάτι θα πρέπει να κάνουν και οι ίδιοι για να καλυτερεύσουν τόσο την εικόνα τους όσο και την απόδοση τους.Στην τελική, ας περνάνε από κάποια τεστ κάθε καλοκαίρι, τα οποία θα πραγματοποιεί η Ε.Π.Σ.Δ. Για όλα υπάρχει λύση αρκεί να υπάρχει θέληση.
Βέβαια, να πω την αλήθεια μου, η κατάσταση δεν είναι τόσο κακή όσο την περσινή αλλά – κυρίως – την προπέρσινη χρονιά. Έχουν γίνει κάποια βήματα προόδου αλλά και πάλι δεν επαρκούν.
Αυτά όσον αφορά τους διαιτητές.
Στα αγωνιστικά, βλέπω τον Ηρακλή Μαριτσών να παίρνει τα παιχνίδια ακόμα και στις κακές του μέρες, με τελευταίο το τρίποντο κόντρα στην Α.Ε. Κατταβιάς, ματς στο οποίο η ομάδα του Κώστα Πάττα πραγματοποίησε ίσως το χειρότερο φετινό της παιχνίδι (μαζί με αυτό κόντρα στον Αστέρα Παστίδας), με λίγες φάσεις και κακή κυκλοφορία της μπάλας. Αν μια ομάδα καταφέρνει να πετύχει τον στόχο της ακόμα και στις άσχημες εμφανίσεις, τότε σίγουρα έχει ένα μικρό πλεονέκτημα έναντι των άλλων διεκδικητών του τίτλου και πλέον οι Μαριτσενοί καλούνται να κερδίσουν εκτός έδρας την Δόξα Καρδάμαινας για να εκμεταλλευτούν το στραβοπάτημα – έκπληξη του Α.Ο. Πυλίου στην Κάρπαθο και να “πατήσουν” μόνοι στην κορυφή.
Στα της ομάδας του χωριού μου, παρά την άσχημη εμφάνιση στην Παστίδα και την ήττα, η επιστροφή του Δημήτρη Μπάρδη στις αγωνιστικές υποχρεώσεις των “ερυθρόλευκων”, βοήθησε αισθητά το σύνολο του Ανδρέα Σταύρου, το οποίο επικράτησε δύσκολα με 3 – 2 του Άρη εντός έδρας. Ο Μπάρδης, κατά την άποψη μου, είναι το καλύτερο “οχτάρι” της κατηγορίας και στην καλή του μέρα, αν έχει.. το μυαλό του στην θέση του την ώρα του αγώνα, μπορεί πολύ εύκολα να σπρώξει την ομάδα του προς την νίκη με τις ενέργειες, τις κερδισμένες μονομαχίες στον χώρο του κέντρου και τα τρεξίματα του.
Στα της Β’ κατηγορίας, ο Ευκλής φαίνεται μέχρι στιγμής να είναι η καλύτερη ομάδα και των δύο ομίλων ενώ μαζί με τον Ατρόμητο Διμυλιάς, είναι οι μόνες ομάδες που δεν έχουν ακόμα ηττηθεί σε αυτές τις πρώτες πέντε αγωνιστικές. Στον Β’ όμιλο, γίνεται της.. μουρλής, με τους Διμυλιανούς να είναι μόνοι πρώτοι και τέσσερις συλλόγοι να ισοβαθμούν στη δεύτερη θέση με 12 βαθμούς. Το πρωτάθλημα φέτος είναι αρκετά συναρπαστικό τόσο στον πρώτο αλλά κυρίως στον δεύτερο όμιλο και σε αυτό συνέβαλλε η φιλοδοξία αρκετών ομάδων να διεκδικήσουν την άνοδο στην Α’ κατηγορία, παρά το γεγονός πως επίσημα πολλές από αυτές δεν το έχουν εκφράσει. Και μεταξύ μας, δε χρειάστηκε κιόλας να το κάνουν. Το έκαναν από μόνες τους οι μεταγραφικές κινήσεις που πραγματοποίησαν τη θερινή περίοδο.
Στην εκπομπή της Δευτέρας (18/11) φιλοξενηθήκαμε στον Καφενέ του Χρήστου Χωρίτη στα Κοσκινού, παρέα με την ομάδα του Ο.Φ. Ιστρίου. Οφείλω να “βγάλω το καπέλο” στους ανθρώπους του Ο.Φ.Ι. για την προσπάθεια που κάνανε και επανενεργοποίησαν τον σύλλογο εν μέσω δύσκολων καιρών. Φαίνεται πως όλοι μαζί, κάνουν εξαιρετική δουλειά και ανεξάρτητα από τα αποτελέσματα στο πρωτάθλημα της Γ’ κατηγορίας, τα οποία φυσικά και είναι ενθαρρυντικά, αρκεί και μόνο το γεγονός πως οι ποδοσφαιριστές νιώθουν ευτυχισμένοι που αγωνίζονται στον σύλλογο και είναι απόλυτα ευχαριστημένοι από αυτά που τους παρέχονται από τη διοίκηση αλλά και από το γενικότερο κλίμα. Άξιοι συγχαρητηρίων και από καρδιάς τους εύχομαι να πραγματοποιήσουν τον μεγάλο στόχο της ανακατασκευής του – υπάρχοντος και αχρησιμοποίητου λόγω ακαταλληλότητας γηπέδου τους- στο μικρό αλλά πολύ όμορφο χωριό τους. Τέτοιες κινήσεις, αναβαθμίζουν το ποδόσφαιρο του τόπου μας και ελπίζω οι αρμόδιοι (Περιφέρεια, Δήμος), να κοιτάξουν λίγο πιο “ζεστά” το εν λόγω θέμα.
Μιας και είπαμε για γήπεδο, τα αποδυτήρια και ο περιβάλλοντας χώρος του γηπέδου Αφάντου, παραμένουν σε άθλια κατάσταση. Πιο άθλια δε γίνεται. Αν δείτε φωτογραφίες, θα πάθετε σόκ. Προς το παρών τις κρατάμε στο αρχείο μας. Όταν χρειαστεί, θα τις δημοσιεύσουμε. Πριν περίπου ενάμιση μήνα, είχε κάνει μια επίσκεψη στ’Αφάντου ο πρόεδρος του ΔΟΠΑΡ, Αλέξανδρος Κολιάδης, προκειμένου να εξετάσει τα υποτιθέμενα “έργα” που έγιναν από την προηγούμενη διοίκηση του ΔΟΠΑΡ και τα οποία κόστισαν – σύμφωνα με πληροφορίες- άκουσον άκουσον 12.000 ευρώ! Ασύλληπτο πόσο για τα “έργα” που έγιναν, αν αναλογιστεί κανείς ότι το μόνο που έγινε ήταν το βάψιμο των τοίχων στα αποδυτήρια των διαιτητών και τίποτα άλλο. Κυριολεκτικά τίποτα. Ούτε μόνωση έγινε, ούτε πλακάκια αλλάχθηκαν στα αποδυτήρια κυρίως της φιλοξενούμενης ομάδας αλλά και στο δωμάτιο που μπαίνουν οι διαιτητές, ούτε τοίχοι βάφτηκαν, ούτε πόρτες άλλαξαν οι οποίες είναι κατασπασμένες.Μόνο που δεν έβαλε τα κλάμματα ο άνθρωπος με τα χάλια που είδε και μάλιστα σε συνέντευξη του σε ραδιοφωνικό σταθμό μετά από λίγο καιρό, είπε τα πράγματα με το όνομα τους, αν και κράτησε για τον εαυτό του πολλά (τα οποία είμαι σε θέση να γνωρίζω) και τα οποία φυσικά κυρίως λόγω ιδιότητας δε μπορούσε να πει “on air”. Εγώ προσωπικά, έχω εμπιστοσύνη στον Αλέξανδρο Κολιάδη καθώς είναι ποδοσφαιράνθρωπος και πιστεύω ότι αυτά που πρέπει να γίνουν, αργά η γρήγορα θα μεριμνήσει ο ίδιος για να γίνουν.
Για να μη θυμηθώ και μου ανέβει η πίεση το γεγονός ότι ενώ βαδίζαμε στη δεύτερη αγωνιστική του πρωταθλήματος, κανένας αρμόδιος δεν είχε μεριμνήσει για την τοποθέτηση πάγκων εντός γηπέδου. Αυτοί που τοποθετήκαν, μπήκαν με έξοδα παραγόντων του συλλόγου, τόσο εντός συμβουλίου όσο και εκτός αυτού. Τρομερά πράγματα εν έτει 2019..
Υ.Γ. 1:
Το θέμα με τις συνεχείς αλλαγές προπονητών στις ομάδες που μας εκπροσωπούν στις Εθνικές κατηγορίες, πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσει. Δε γίνεται να αλλάζεις δύο και τρεις προπονητές μέσα σε μια ποδοσφαιρική σεζόν, καθώς ο χρόνος που απαιτείται ένας προπονητής για να “περάσει” τη φιλοσοφία του στους ποδοσφαιριστές, είναι αρκετά μεγάλος. Άλλα πράγματα θέλει ένας coach και άλλα ο επόμενος. Όλα αυτά, παίζουν ρόλο και στη ψυχολογία των ποδοσφαιριστών. Διαγόρας, Ρόδος και Ιάλυσος, αλλάζουν τους προπονητές σαν τα “πουκάμισα” (κυρίως οι δύο τελευταίες) και πιστεύω ότι κάποια στιγμή θα πρέπει να δοθούν τα “κλειδιά” του ποδοσφαιρικού τμήματος σε καταξιωμένους και έμπειρους τεχνικούς οι οποίοι θα δουλεύουν αμέριμνοι προς τον στόχο και δεν θα επηρεάζονται ούτε από γκρίνιες ούτε από.. βεντέτες εντός ομάδας. Πρέπει επιτέλους να δοθεί πίστωση χρόνου και εμπιστοσύνη σε κάποιον ούτως ώστε να κάνουμε βήματα προς τα μπροστά και όχι συνεχώς πισωγυρίσματα.Αν δεν υπάρχει σταθερότητα, τότε εννιά στις δέκα φορές, δεν υπάρχουν και αποτελέσματα.
Υ.Γ. 2:
Να κάνουμε και λίγο χαβαλέ, κάποιοι μου βγάλανε το παρατσούκλι της “μαυρόγατας”, λέγοντας πως όποτε δεν παρακολουθώ παιχνίδια της ομάδας του χωριού μου, αυτή κερδίζει. Αν είναι να επιτευχθούν οι στόχοι του συλλόγου, ας “θυσιαστώ” ρε παλικάρια.Δόξα το Θεό, είμαστε μια ιστοσελίδα με 8-9 καταρτισμένους δημοσιογράφους. Κάποιος θα βρεθεί για να καλύπτει το ρεπορτάζ. Θα σκεφτούμε ποιος θα πάει στη Λίνδο την ερχόμενη αγωνιστική. Μεταξύ μας, έχω ήδη σκεφτεί.
Υ.Γ. 3:
Κάτι το οποίο δεν αφορά το ποδόσφαιρο του τόπου μας αλλά άμα δεν το πω θα “σκάσω”. Ο Σωκράτης Κόκκαλης εμφανίστηκε και πάλι. Ναι αυτός που κάνει δουλειές με τον κολλητό του τον Μελισσανίδη. Αυτός που πούλησε κτήμα ιδιοκτησίας του Ολυμπιακού σε εταιρία του για να ικανοποιήσει το “εγώ” του. Αυτός που έγινε κολλητός με τον Τσίπρα και πήγε ενάντια στον κόσμο του Ολυμπιακού, με τον γιό του να στηρίζει ολόκληρη προεκλογική εκστρατεία στον πόλεμο ενάντια στον Ολυμπιακό και στον Μαρινάκη, για να μαζέψει ψήφους.
Ας μας πει ο “ΟΛΥΜΠΙΑΚΑΡΑΣ” Κόκκαλης, γιατί αφού είναι τόσο “ΟΛΥΜΠΙΑΚΑΡΑΣ” εισέπραττε ενοίκιο τόσα χρόνια για χώρο που εκμεταλλεύεται η ομάδα στις εγκαταστάσεις του Ρέντη; Γιατί ενώ ο φίλος του ο Κοντονής άλλαζε μέσα σε μια νύχτα τους επόπτες και πραγματοποίησε τελικό κυπέλλου ενάμιση ολόκληρο μήνα μετά το τέλος του πρωταθλήματος κόντρα στην ΑΕΚ, έκανε μόκο; Γιατί στον πόλεμο που δέχθηκε ο μεγαλύτερος πολυαθλητικός σύλλογος της χώρας -με τους περισσότερους Ευρωπαϊκούς τίτλους συνολικά σε όλα τα αθλήματα εππαγελματικά και ερασιτεχνικά- από τους αλήτες της χειρότερης κυβέρνησης από τη μεταπολίτευση και έπειτα, έμεινε άφωνος;
Δυστυχώς Σωκράτη δεν έχεις μέσα σου τίποτε. Άδειο σακί είσαι. Μόνο τα λεφτά σε ένοιαζαν και σε νοιάζουν. Κάν’τα μασούρια και βάλ’τα στα σάβανα πριν μπεις στο μνήμα, μην τα χάσεις και σου λείψουν. Ντροπή σου..
Υ.Γ. 4:
Για να μην παρεξηγηθούμε και επειδή ξέρω ότι και πάλι οι γνωστοί – άγνωστοι κακόβουλοι θα ερμηνεύσουν τα λόγια μου όπως οι ίδιοι θέλουν, έθιξα το θέμα με τους διαιτητές για να τονίσω πως όλες οι ομάδες έχουν παράπονα από τα σφυρίγματα. Σε καμία περίπτωση δε θεωρώ πως υπάρχει κάποιος δόλος από τους ρέφερι. Αυτά για να εξηγόμαστε σταράτα..
Εις το επανιδείν..
