


Η νέα εποχή της λογοκρισίας


Αν και η λέξη Λογοκρισία, σύνθετη εκ του “λόγος”, (προφορικός ή γραπτός), και του ρήματος “κρίνω”, φέρεται με απλοϊκή ερμηνεία, εν τούτοις η σημασία της αποδίδεται εκ της σκοπιμότητας που πραγματοποιείται αυτή, ως διαδικασία ή λαμβανόμενο μέτρο προς έλεγχο απαγόρευσης, προληπτικής ή κατασταλτικής της ανθρώπινης έκφρασης, γενικά, που επιχειρείται όμως από κάποια Αρχή.
Σε πολλές περιπτώσεις (όχι πάντα) η λογοκρισία ασκείται από κυβερνητικά όργανα (κρατική λογοκρισία). Η λογοκρισία πηγάζει συνήθως από τη θέληση των κυβερνώντων (και όχι μόνο) να ασκούν έλεγχο στην κοινωνία και όχι από εκείνη προς αυτούς. Χαρακτηριστικές περιπτώσεις είναι οι πολύ συνήθεις που παρατηρούνται από δημοσιεύματα του τύπου, ή σε ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές και που οδηγούν σε μια κρίση των ΜΜΕ με την εξουσία. Έτσι άλλες φορές η λογοκρισία είναι θεμιτή, κατ΄ εφαρμογή της υφιστάμενης ποινικής νομοθεσίας, ενώ άλλες φορές αθέμιτη μέχρι και απαγορευτική στην ελευθερία της έκφρασης γνώμης και της διακίνησης ιδεών. Επειδή οι δεύτερες ήταν ανέκαθεν και συνεχίζουν να είναι κατά πολύ περισσότερες των πρώτων ο όρος λογοκρισία επικράτησε με την αρνητική του σημασία.
Οι παραπάνω δύο παράγραφοι φυσικά δεν είναι απόλυτα δικοί μου. Έχω προσθέσει κι εγώ κάποιες πινελιές, ωστόσο ανήκουν σε συγκεκριμένη σελίδα που εξηγεί επακριβώς την σημασία του «λογοκρίνω». Η χώρα μας έζησε εποχές σκληρής λογοκρισίας την αποφράδα επταετία της δικτατορίας. Όταν τα πάντα ήταν ελεγχόμενα και περνούσαν από εξονυχιστικό έλεγχο. Είτε βιβλία, είτε εφημερίδες, είτε στίχοι, είτε θεατρικά έργα. Ο κάθε υγιώς σκεπτόμενος άνθρωπος μπορεί να ανατρέξει σε σωστές πηγές και να βρει τα παραδείγματα που πρέπει, προκειμένου να σχηματίσει ξεκάθαρη άποψη. Αυτά γιατί σίγουρα κάποιοι νοσταλγοί θα βρουν πάτημα πάλι στα λόγια μου, αν και πλέον ποσώς με ενδιαφέρει.
Μορφές επιλεκτικής λογοκρισίας βλέπουμε το τελευταίο διάστημα ξανά στον χώρο μας. Αυτή την φορά μπορεί να μην προέρχονται από κάποια κυβέρνηση, ωστόσο ορισμένα (θεσμικά) όργανα φροντίζουν να μας θυμίζουν το «ένδοξο» παρελθόν. Ήμουν πάντα υπέρμαχος στο να τηρούμε τους κανονισμούς μέχρι εκεί που δεν επηρεάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Πλέον όμως φτάνουμε στο σημείο, του να μην μπορεί κάποιος άνθρωπος να πει ξεκάθαρα την άποψη του (δίχως να προσβάλει), είτε στα Social Media, είτε στα ΜΜΕ. Να διώκεσαι εσκεμμένα γιατί είπες αυτό που πιστεύεις κι αυτό που πιστεύει μαζί σου αρκετός ακόμα κόσμος. Να διώκεσαι γιατί παρουσίασες μια άποψη η ένα γεγονός που μπορεί κάποιος άλλος να διαψεύδει εξυπηρετώντας δικά του συμφέροντα.
Από το ξεκίνημα της ιστοσελίδας μας μέχρι σήμερα, ήμασταν, είμαστε και ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ αυτόνομοι. Έχοντας κάνει πολλά λάθη όπως είναι φυσικό, τα οποία όμως διορθώνουμε με την εμπειρία βήμα-βήμα. Λάθη κάναμε και θα ξανά κάνουμε. Καλό είναι όμως να τηρούμε το έκαστος στο είδος του. Συμβουλές και προτροπές από ανθρώπους που δεν έχουν καμία σχέση με το αντικείμενο δεν πρόκειται να δεχτούμε. Είμαστε εδώ για να ακούμε τους πάντες και να εκφράζουμε τις απόψεις τους. Ποτέ δεν κλείσαμε την πόρτα σε ΚΑΝΕΝΑΝ. Καλό είναι λοιπόν κάποιοι να ξεκαθαρίσουν άμεσα τον ρόλο τους. Ένας ρόλο που τους δόθηκε για κάποιον συγκεκριμένο σκοπό. Όταν αυτοί οι άνθρωποι παρεκκλίνουν από αυτόν τον σκοπό, τότε κάπου δεν κάνουν σωστά την δουλειά τους. Όταν ένας εργαζόμενος δεν κάνει σωστά την δουλειά του, συνήθως παραιτείται η απολύεται. Δυστυχώς για ορισμένους ζούμε ακόμα σε εποχή Δημοκρατίας. Τα υπόλοιπα έχουμε καιρό να τα λέμε. Εμείς εδώ θα είμαστε για πολλά χρόνια ακόμα. ΕΣΕΙΣ;
Υ.Γ Σε ένα Πόλεμο υπάρχουν παράπλευρες απώλειες. Μαντέψτε ποιος θα έχει τις λιγότερες
Υ.Γ 2: Μια παροιμία λέει: Τα όρνια μαζεύτηκαν βγάλαν τον ΜΠΟΥΦΟ πρώτο
