Γ’ Εθνική… ώρα μηδέν!
Τα μπαράζ ανόδου από τα τοπικά πρωταθλήματα ολοκληρώθηκαν με αρκετά ιστορικές ομάδες να επιστρέφουν στις Εθνικές Κατηγορίες. Παράλληλα ολοκληρώθηκαν και τα μπαράζ των επτά πρωταθλητών της Γ’ Εθνικής με τον Ηρακλή Λάρισας, την Ηλιούπολη και τον ΠΑΟ Ρουφ να μην τα καταφέρνουν, τουλάχιστον σε πρώτο βαθμό και να παραμένουν στην Τρίτη Εθνική Κατηγορία. Σαφέστατα, θα αναμένουν εξελίξεις και οι 3, ωστόσο σε πρώτη ανάγνωση γνωρίζουν ότι δεν αλλάζουν κατηγορία.
Τις τελευταίες μέρες προέκυψε από τα ρεπορτάζ ότι το νέο πρωτάθλημα της Γ’ Εθνικής θα διεξαχθεί σε 4 ομίλους των 18 ομάδων, στους οποίους οι ισάριθμοι πρωταθλητές θα προβιβάζονται και έξι ομάδες θα υποβιβάζονται. Η δική μου άποψη είναι πως ήταν μια απόφαση με την οποία ήθελαν να διώξουν το πρόβλημα από πάνω τους’. Ποιο είναι το πρόβλημα; Το γεγονός ότι είμαστε στην χώρα όπου συμβαίνει το εξής τραγελαφικό(μεταξύ πολλών άλλων), μια ομάδα μπορεί να πάρει πρωτάθλημα και να μην ανέβει κατηγορία. Ουσιαστικά ήταν μια απόφαση από αυτές που λαμβάνουμε στην καθημερινότητά μας βιαστικά έχοντας στο μυαλό μας την φράση… “φύγε μπελά από εμένα”. Βέβαια, είναι κανόνας ζωής πως όταν διώχνεις ένα πρόβλημα από την ζωή σου αντιμετωπίζοντάς το με προχειρότητα αυτό θα δυσκολέψει την ζωή των υπολοίπων που θα βρεθούν αντιμέτωποι με αυτό.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Η Γ’ Εθνική στην Ελλάδα, είναι μια ερασιτεχνική κατηγορία και δεν προσφέρει στις ομάδες το προνόμιο να έχουν τα δικαιώματα(σαφώς και τις υποχρεώσεις) των ΠΑΕ. Τα έσοδα που θα έχουν, δεν θα διαφέρουν καθόλου σε σχέση με τα φετινά καθώς τουλάχιστον μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει γνωστή κάποια βοήθεια από την ΕΠΟ. Τηλεοπτικό συμβόλαιο δεν υπάρχει να δίνει μια ανάσα και με αυτά και με αυτά καταλήγουμε σε δυο συν μια “πηγές” εσόδων. Οι δυο είναι οι προφανείς και αφορούν τα διαρκείας και τους χορηγούς, σε μια τόσο δύσκολη οικονομικά εποχή για κάθε είδους οικονομικές μονάδες. Γίνεται λοιπόν αντιληπτό ότι το βάρος θα πέσει και πάλι στους παράγοντες που θα είναι αναγκασμένοι να βάλουν… βαθιά το χέρι στην τσέπη ώστε οι ομάδες τους να ανταποκριθούν.
Κάθομαι και αναλογίζομαι τον τρόπο με τον οποίο μια ομάδα που για παράδειγμα προήχθη μόλις από το τοπικό θα μπορέσει να ανταποκριθεί οικονομικά για 17 ταξίδια με τα περισσότερα εξ’ αυτών με διανυκτερεύσεις και παράλληλα να έχει να πληρώσει ρόστερ, προπονητικό τιμ και όλες τις λοιπές υποχρεώσεις. Καταλήγω στο εξής χωρίς να είμαι κακοπροαίρετος, αλλά θέλοντας να προλάβω πολλά δυσάρεστα… εκτιμώ πως εφόσον εφαρμοστεί ο παραπάνω τρόπος διεξαγωγής είναι επιτακτική ανάγκη να δοθεί γενναία οικονομική βοήθεια στις ομάδες η οποία θα τις βοηθήσει να είναι βιώσιμες. Σε διαφορετική περίπτωση θεωρώ και απεύχομαι ότι θα δούμε την μια ομάδα να αποχωρεί μετά την άλλη.
