Το φινάλε ενός σπουδαίου «αρτίστα»
Η αποχώρηση του Μερκούρη Μόσχου από την ενεργό δράση πέρασε στα ψιλά, ωστόσο αξίζει να γίνει λίγος ντόρος παραπάνω για ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα του Δωδεκανησιακού Ποδοσφαίρου, που προτίμησε από πολύ μικρή ηλικία να προσφέρει τις υπηρεσίες του στο νησί του και τον Α.Σ Τήλος.
Ο Μόσχου ξεκίνησε τα πρώτα ποδοσφαιρικά του βήματα από την μεγάλη σχολή της πόλης μας, που ονομάζεται Ορφέας και αρκετά σύντομα μετακόμισε στον Διαγόρα. Στον γηραιό ξεδίπλωσε αμέσως το τεράστιο ταλέντο και μέχρι σήμερα αρκετοί είναι αυτοί που μιλούν για έναν ποδοσφαιριστή που αδικήθηκε όσο λίγοι. Στον Διαγόρα είχε παρτενέρ στην επίθεση τον Πολυδεύκη Γεωργαλλή και μαζί έκαναν πράγματα και θαύματα με την φανέλα των «κυανέρυθρων».
Η απόφαση του να μεταγραφεί στον Α.Σ Τήλος στα μέσα της δεκαετίας του 2000 είχε ξαφνιάσει αρκετό ποδοσφαιρικό κόσμο, ωστόσο ο Μερκούρης Μόσχου ήξερε καλύτερα από τον καθένα τους λόγους της συγκεκριμένης κίνησης, οι οποίοι δεν ήταν μόνο ποδοσφαιρικοί. Οδήγησε την Τήλο στην Α Κατηγορία και μάλιστα αναδείχτηκε και πρώτος σκόρερ του Πρωταθλήματος, αγωνιζόμενος σε μια ομάδα που εν τέλει υποβιβάστηκε. Τα τελευταία 15 χρόνια υπηρέτησε την ομάδα σαν πιστός στρατιώτης, τόσο σαν ποδοσφαιριστής, όσο και σαν προπονητής. Ένας άνθρωπος για τον οποίο μπορείς να γράφεις γεμάτες σελίδες με τα ποδοσφαιρικά του κατορθώματα, ωστόσο θεωρώ πως σε λίγες γραμμές αποτυπώνεται η τεράστια αξία του. Αναμφισβήτητα το αριστερό του πόδι θα μας λείψει τα μέγιστα από εδώ και στο εξής.
Καλή τύχη φίλε μου Μερκούρη, μακάρι να μπορούσα να γράψω περισσότερα
