Για Μύκονο καλά το πάμε..
Το θέμα που απασχολεί το τελευταίο διάστημα το κοινό του Δωδεκανησιακού Ποδοσφαίρου δεν είναι άλλο από την κατάσταση (κατάντια) στην οποία βρίσκεται το Δημοτικό Στάδιο ,μετά την κατεδάφιση της μισής (σχεδόν) κεντρικής εξέδρας. Ήδη η Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Δωδεκανήσου, η Ρόδος και ο Διαγόρας εξέδωσαν επίσημες ανακοινώσεις ζητώντας την άμεση επίλυση του προβλήματος από την Αρχή του Τόπου.
Αυτή βέβαια δεν είναι η πρώτη φορά που η κατάσταση του Σταδίου απασχολεί τις δύο ομάδες και την Ένωση .Θυμίζουμε πως λίγα χρόνια πριν υπήρχε σοβαρό πρόβλημα στην σκεπαστή εξέδρα το οποίο λύθηκε κατά την γνώμη μου με προχειρότητες του Δήμου και απέφυγαν οι δύο ομάδες την τελευταία στιγμή ,την μετακόμιση τους σε άλλη έδρα. Τα τελευταία χρόνια είδαμε αρκετά αθλητικά έργα στο νησί. Η περιφέρεια στήριξε τον αθλητισμό με την τοποθέτηση τάπητα σε αρκετά γήπεδα . Σημαντικο ρόλο δε σε αυτό έπαιξε και η επιμονή του Παναγιώτη Διακοφώτη και της Ένωσης που εξ αρχής πίεζε προς αυτή την κατεύθυνση .
Το φωτεινό παράδειγμα όλων όμως είναι το νέο αθλητικό κέντρο Χάλκης, το οποίο είναι πραγματικό στολίδι. Εκεί μέτρησε η επιμονή, το πάθος και η αγάπη των ανθρώπων της συγκεκριμένης ομάδας για τον Αθλητισμό. Ναι θα βγουν οι καλοθελητές και θα πουν: «Η Χάλκη είχε τις διασυνδέσεις και έφτιαξε το εν λόγω γήπεδο». Ποιος δεν έχει σήμερα; Ποιος δεν μπορεί να πιέσει καταστάσεις και φτάνουμε εν έτει 2019 να μην μπορούμε να φιλοξενήσουμε έναν σοβαρό αγώνα, μια σοβαρή διοργάνωση στο νησί;
Είναι δυνατόν στην Ρόδο του 2019, που κάποιοι φαντάζονται κοσμοπολίτικη να μην μπορεί να αγωνιστεί η Εθνική ομάδα η οποία είχε και σοβαρό θέμα έδρας τον τελευταίο χρόνο; Πως είναι δυνατόν το Στάδιο όλα αυτά τα χρόνια να μετατρέπεται σε ερείπιο και η πολιτική αρχή του τόπου να αδιαφορεί; Πως είναι δυνατόν σε ένα νησί που ανεβάζει κατακόρυφα την οικονομία ενός κράτους κάθε καλοκαίρι να διαθετει αστειες αθλητικές υποδομές;
Αλήθεια υπάρχει κάποιος από τους πολιτικούς μας τα τελευταία χρόνια που έχει παραδειγματιστεί έστω και στο ελάχιστο από την Κρήτη; Το Στάδιο είναι το αποκορύφωμα της παντελούς αδιαφορίας. Ένα γήπεδο που φυτοζωεί και πιθανότατα ένας άνθρωπος που το είχε επισκεφτεί τις χρονιές που η Ρόδος και ο Διαγορας βασίλευαν στην Α Εθνική , να επιστρέψει σήμερα να μην βρει καμία απολύτως διαφορά .
Το ίδιο ισχύει και στο μπάσκετ . Μπορεί ο Κολοσσός να έπραξε το αυτονόητο και να αγωνιστεί επιτέλους στο νέο γήπεδο Καλλιθέας, δίνοντας ζωή σε ένα από τα πιο σημαντικά αθλητικά έργα στην ιστορία του νησιού , αλλά αυτό δεν αναιρεί την προχειρότητα με την οποία δημιουργήθηκε το συγκεκριμένο γήπεδο . Προχειρότητα βέβαια όσον αφορά το πλάνο για την αξιοποίηση του. Ενα γήπεδο 1500 θέσεων δεν μπορεί να φιλοξενήσει Ευρωπαϊκό αγώνα .
Επαναλαμβάνω θα πρεπε ήδη να έχουμε παραδειγματιστεί από την Κρήτη. Στα «Δυο Αορακια» φιλοξενούνται αγώνες Euroleague . κάθε φορά που είτε ο Ολυμπιακος , είτε ο Παναθηναϊκός δέχονται τιμωρία έδρας . Το ίδιο ισχύει και για την Εθνική ομάδα που σε όλα τα ειδικά «παράθυρα» προκριματικών της FIBA χρησιμοποίησε την εν λόγω έδρα . Εκεί προφανώς υπήρξε πλάνο στην κατασκευή , εδώ απλά να φτιάξουμε κάτι .
Να περιμένουμε το ίδιο και στο στάδιο ; Μια ακόμα προχειροδουλειά για να διορθωθεί το φλέγον ζήτημα της κερκίδας μέχρι να γκρεμιστεί κάτι άλλο ; Μήπως ήρθε η ώρα να πιέσουμε για κάτι νέο ; Όσο χρόνο και κόστος απαιτεί κάτι τέτοιο , αρκεί πάντα να υπάρχει σωστό πλάνο .
Καλές οι καλλιτεχνικές εκδηλώσεις , τα λαμπρά ονόματα και τα εφέ . Να δούμε όμως λίγο πιο σοβαρά και τον αθλητισμό , εκτός κι αν κάποιοι ονειρεύονται μια νέα Μύκονο με Βασίλεια ψευτογκλαμουριας και επίδειξης . Προς το παρών εκεί βαδίζουμε…
Υ.Γ : Προβλήματα εξακολουθούν να υπάρχουν και με τα προπονητικά κέντρα κυρίως το μεγαλων ομάδων του νησιού, αλλά η ευθύνη βαραίνει κυρίως τις ίδιες. Ο Ιαλυσός βρήκε την λύση , Ρόδος και Διαγορας έχουν πλέον τους χώρους τους και μέσα στα επόμενα χρόνια ελπίζουμε και οι τρεις ομάδες να προπονούνται σε καλύτερες συνθήκες . Κατάντια είναι αυτό το βοηθητικό ενώ πλησιάζουμε στο 2020.
