Ο αιγιαλός είναι του κράτους και τον δίνει σε όποιον (επενδυτή) θέλει…
Μεταξύ των προωθούμενων αλλαγών συμπεριλαμβάνονται και οι εξής: χαρακτηρίζεται ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου ο παλιός αιγιαλός. Ανοίγει ο δρόμος για την παραχώρηση αποκλειστικής χρήσης τμημάτων του σε βιομηχανίες, ξενοδοχεία και άλλες χρήσεις αναψυχής. Θεσπίζεται η απευθείας παραχώρηση τμημάτων του αιγιαλού και παραλίας για περιπτώσεις επενδύσεων που χαρακτηρίζονται στρατηγικού χαρακτήρα. Μειώνονται τα μισθώματα από την παραχώρηση της απλής χρήσης του αιγιαλού, σε βάρος των δημοσίων εσόδων.
Και ο γιαλός είναι στραβός και στραβά αρμενίζει το… υπουργείο Ανάπτυξης, το οποίο, επικαλούμενο την αρμοδιότητά του στον τομέα των επενδύσεων, επιχειρεί να προωθήσει αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο για τη ζώνη αιγιαλού και παραλίας, που ανήκει όμως στο υπουργείο Οικονομικών.
Περιλαμβάνονται στο Κεφάλαιο Δ΄ του πολυδιαφημισμένου «αναπτυξιακού» νομοσχεδίου, που ετοιμάζουν συνεργάτες του Αδ. Γεωργιάδη, το οποίο έχει ήδη στο ενεργητικό του ένα «φάουλ»: το δήθεν «ξεπάγωμα» της μεταφοράς συντελεστή δόμησης, το οποίο στη συνέχεια αποσύρθηκε γιατί περιλαμβάνεται στις αρμοδιότητες του υπουργείου Περιβάλλοντος.
Το σπουδαιότερο όμως είναι ότι οι συντάκτες των διατάξεων αγνοούν πως το μέτρο μπορεί να εφαρμοστεί με την προϋπόθεση ότι οι δήμοι θα αναθεωρήσουν τα πολεοδομικά τους σχέδια, ώστε να οριστούν ζώνες υποδοχής του μεταφερόμενου συντελεστή και να αντιμετωπιστούν οι αρνητικές επιπτώσεις στο δομημένο περιβάλλον όπως επιβάλλουν οι αλλεπάλληλες αποφάσεις του ΣτΕ για τη μεταφορά συντελεστή δόμησης.
Στην περίπτωση των προωθούμενων ρυθμίσεων για τον αιγιαλό, που δεν θεωρείται δεδομένο ότι θα περιληφθούν στο επίμαχο νομοσχέδιο, το οποίο αναμένεται να δοθεί σε διαβούλευση, επέρχονται σημαντικές ανατροπές στην περιβαλλοντικά ευαίσθητη παραλιακή ζώνη, όπως αποκαλύπτει χθεσινό δημοσίευμα της «Καθημερινής», για το οποίο δεν υπήρξε κάποια αντίδραση από την πλευρά της κυβέρνησης.
Μεταξύ άλλων:
▪ Καταργείται η διάταξη του νόμου 4607/2019, που ορίζει ότι η μέγιστη κάλυψη μιας παραλίας με ομπρέλες και ξαπλώστρες δεν μπορεί να υπερβαίνει το 60% της έκτασης, ώστε να υπάρχει χώρος για πολίτες που δεν θέλουν να πληρώσουν για να κάνουν μπάνιο. Επανέρχεται η διάταξη που ορίζει μόνον ότι πρέπει να υπάρχει απόσταση 100 μέτρων ανάμεσα σε διαδοχικές παραχωρήσεις του αιγιαλού.
▪ Χαρακτηρίζεται ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου ο παλιός αιγιαλός, ο οποίος με το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο είναι δημόσιος, εκτός από τις λίγες περιπτώσεις που ιδιώτες έχουν αποδεδειγμένα δικαιώματα. Με την αλλαγή αυτή ο παλιός αιγιαλός μπορεί να παραχωρείται έναντι ανταλλάγματος κατά πλήρη κυριότητα σε ιδιώτες και να οικοδομείται με προεδρικό διάταγμα που εκδίδεται από το υπουργείο Περιβάλλοντος.
Με βάση το άρθρο 1 του νόμου 2971/2001, παλαιός αιγιαλός είναι η ζώνη της ξηράς που προέκυψε από τη μετακίνηση της ακτογραμμής προς τη θάλασσα και οφείλεται σε φυσικές προσχώσεις ή τεχνικά έργα. Είναι η λωρίδα γης που περιλαμβάνεται ανάμεσα στη νέα γραμμή αιγιαλού και το όριο του παλαιότερα υφιστάμενου αιγιαλού.
▪ Ανοίγει ο δρόμος για την παραχώρηση αποκλειστικής χρήσης τμημάτων του αιγιαλού σε βιομηχανίες, ξενοδοχεία και άλλες χρήσεις αναψυχής, με επίκληση λόγων «ασφάλειας» των εγκαταστάσεων. Με το ισχύον θεσμικό πλαίσιο, προβλέπεται μόνο για λόγους υπέρτερου εθνικού συμφέροντος, εθνικής άμυνας, δημόσιας τάξης και προστασίας αρχαιοτήτων ή του περιβάλλοντος.
▪ Μειώνονται τα μισθώματα από την παραχώρηση της απλής χρήσης του αιγιαλού, σε βάρος των δημοσίων εσόδων. Αναφέρεται ότι το ύψος του ενοικίου προσδιορίζεται με βάση την αντικειμενική ή μισθωτική αξία του πλησιέστερου εκτός σχεδίου ακινήτου. Με το σημερινό καθεστώς λαμβάνεται υπόψη το πλησιέστερο ακίνητο, που μπορεί να βρίσκεται και σε εντός σχεδίου περιοχή, επομένως να έχει υψηλότερη αντικειμενική ή μισθωτική αξία.
▪ Θεσπίζεται η απευθείας παραχώρηση τμημάτων του αιγιαλού και παραλίας για περιπτώσεις επενδύσεων που χαρακτηρίζονται στρατηγικού χαρακτήρα. Η ευνοϊκή αυτή ρύθμιση αφορά και παρακείμενα ακίνητα, δηλαδή δεν συνορεύουν με την παραλιακή ζώνη.
▪ Παρατείνεται και μετά τη λήξη της η σύμβαση παραχώρησης της χρήσης του αιγιαλού, με απλή απόφαση του υπουργού Οικονομικών και με την κατάθεση της σχετικής αίτησης πριν από την εκπνοή του συμβολαίου μίσθωσης. Ειδική αναφορά γίνεται για λατομικές και μεταλλευτικές εγκαταστάσεις.
▪ Ανοίγει ο δρόμος για τη νομιμοποίηση αυθαίρετων κατασκευών που έχουν γίνει στη ζώνη αιγιαλού και παραλίας, με την προϋπόθεση ότι έχουν κατασκευαστεί ώς τις 28/7/2011, ημερομηνία που ισχύει για όλες τις πολεοδομικές παρανομίες.
▪ Απαγορεύεται η μεταβίβαση της χρήσης του αιγιαλού σε τρίτους, με δεδομένο ότι τα συμβόλαια μίσθωσης είναι προσωποπαγή. Επιτρέπεται όμως σε εταιρείες του ίδιου ομίλου.
Να σημειωθεί ότι η Ελλάδα διαθέτει 15.000 χλμ. ακτογραμμής και η οριοθέτηση του αιγιαλού ξεκίνησε το 1945, αλλά μέχρι το 2015 είχε ολοκληρωθεί η διαδικασία μόνον για το 8%. Την τελευταία τετραετία οι ρυθμοί επιταχύνθηκαν και έχει καλυφθεί περίπου το 16%.
Βασική αιτία για την καθυστέρηση είναι οι μεγάλες παρανομίες που έχουν γίνει από δεκαετίες στην παραλιακή ζώνη, με καταλήψεις, νόμιμες ή παράνομες, από ξενοδοχεία, βιομηχανίες, βίλες επωνύμων και μικρές επιχειρήσεις αναψυχής.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΠΑΠΑΝΑΤΣΙΟΥ – ΣΥΡΙΖΑ
Ολα στον βωμό της «ανάπτυξης»;
«Ο αιγιαλός και η παραλία είναι πράγματα κοινόχρηστα, ανήκουν σε όλους και σε όλες και δεν μπορούν να γίνουν αντικείμενα στείρας οικονομικής εκμετάλλευσης. Στον βωμό της “ανάπτυξης για την ανάπτυξη” δεν μπορεί να θυσιάζονται τα πάντα» αναφέρει η Κατερίνα Παπανάτσιου, αναπληρώτρια τομεάρχης στον τομέα Οικονομικών του ΣΥΡΙΖΑ και τέως υφυπουργός Οικονομικών.
Σχολιάζοντας το δημοσίευμα της «Καθημερινής», σημειώνει ότι αφορά κυρίως τροποποιήσεις του νόμου 4607/2019 και προσθέτει: «Ευελπιστούμε οι πληροφορίες που έχουν διαρρεύσει στον Τύπο σχετικά με τις ρυθμίσεις που προωθεί η Ν.Δ. για τον αιγιαλό και την παραλία να μην πατάνε στην πραγματικότητα».
Επισημαίνει πάντως πως η αντίληψη της Ν.Δ. για τον αιγιαλό και την παραλία αποκαλύπτεται από το γεγονός ότι οι τροποποιήσεις έχουν ενταχθεί σε ένα αναπτυξιακό νομοσχέδιο.
