Να κοιτάξουμε το δάσος και όχι το δέντρο!
Πριεμέρα έκαναν το Σαββατοκύριακο, ο Ιάλυσος και η Ρόδος στο πρωτάθλημα της Γ’ Εθνικής και οι φίλαθλοι των ομάδων είχαν την ευκαιρία να βγάλουν τα πρώτα επίσημα συμπεράσματα τους. Από την άλλη ο Διαγόρας συνεχίζει την προετοιμασία του για την αναμέτρηση με την Προοδευτική, εκτίωντας αυτή την εβδομάδα το ρεπό του. Από αυτή εδώ την γωνία, θα καταγράφουμε και θα σχολιάζουμε τα πεπραγμένα των τριών εκπροσώπων μας στα Εθνικά Πρωταθλήματα. Προσοχή ούτε προπονητές είμαστε, ούτε σκοπεύουμε να γίνουμε! Τις σκέψεις μας και την γνώμη μας θα μοιραζόμαστε μαζί σας, πάντοτε τεκμηριωμένα.
Πάμε λοιπόν… Θα ξεκινήσω από τον Ιάλυσο καθώς ήταν αυτός που άνοιξε την αυλαία του 6ου ομίλου. Οι «τοξοβόλοι» την φετινή χρονιά έχουν θέσει τον πήχη ψηλά. Το μεγάλο «όπλο» του Ιάλυσου είναι η ομοιογένεια. Προπονητής και βασικός κορμός παρέμειναν, ενώ αποκτήθηκαν ποδοσφαιριστές είτε για να κάνουν την διαφορά, είτε για να δώσουν βάθος στον πάγκο.
Την πρώτη αγωνιστική δοκιμάστηκαν στην δύσκολη έδρα του Κερατσινίου. To παιχνίδι δεν ξεκίνησε καλά για τους «ερυθροκίτρινους» που είχαν εγκλωβιστεί από τους γηπεδούχους. Η ομάδα του Αλέξανδρου Αλεξιάδη, «πέταξε» ένα πρώτο ημίχρονο στα σκουπίδια και μάλιστα βρέθηκε να χάνει με 1-0. Στην επανάληψη ανέβασαν στροφές και με την καίρια παρέμβαση του προπονητή των «τοξοβόλων», κατάφεραν να φέρουν το παιχνίδι στα ίσια και πιθανότητα να έφευγαν με το διπλό, αν ο Μπότος δεν έκανε την σπουδαία απόκρουση στο σουτ του Μπεγλεκτσή. Να σημειωθεί ότι η είσοδος του 22χρονου επιθετικού αλλά και του Λούκας Φαβάλι ήταν καταλυτική, καθώς έδωσαν άλλη πνοή στο παιχνίδι.
Από την άλλη η Ρόδος, η οποία έχει και αυτή πρωταγωνιστικούς στόχους την φετινή χρόνια, έχει φτιάξει μια νέα ομάδα από την αρχή, με πολλά νέα πρόσωπα και έναν καινούργιο προπονητή στον πάγκο.
Τα «ελάφια» ξεκίνησαν με το αριστερό, καθώς ηττήθηκαν στην Μαγούλα, από τον Ασπρόπυργο με 1-0. Η εικόνα που παρουσίασε το συγκρότημα του Πάρη Ανδράλα, ήταν απογοητευτική, κυρίως στην δημιουργία παιχνιδιού και ευκαιριών. Άλλωστε η αμυντική της γραμμή λειτουργούσε πολύ καλά και δεν είχε απειληθεί από την αντίπαλη ομάδα, πέραν την φάση του γκολ, όπου ήταν η μοναδική στιγμή αδράνειας. Η έλλειψη φαντασίας στο επιθετικό κομμάτι ήταν εμφανείς όπως και οι αυτοματισμοί. Ο τραυματισμός του Αυγενικού, δημιούργησε πρόβλημα στο κέντρο και δη στην οργάνωση.
Όσον αφορά τον Διαγόρα, συνεχίζει κανονικά την προετοιμασία του, ενόψει της Δευτεριάτικης αναμέτρησης με την Προοδευτική στο Δημοτικό Στάδιο. Το πρόσωπο που θα παρουσιάσει ο «Γηραιός» ίσως έχει το πιο μεγάλο ενδιαφέρον από όλους, καθώς οι αλλαγές που έγιναν λίγο πριν την έναρξη του πρωταθλήματος ήταν ριζικές. Ο Νίκος Παντέλης διαδέχθηκε τον Ανδρέα Σταύρου, παίκτες αποχώρησαν, νέα μεταγραφικά αποκτήματα ενσωματώθηκαν με την ομάδα , κατόπιν υπόδειξης του έμπειρου προπονητή και μένει να δούμε ποια θα είναι η αντίδραση των «κυανέρυρθρων», έπειτα από την δύσκολη περίοδο που πέρασε.
Και επανέρχομαι στην Ρόδο και τον Ιάλυσο. Πολλοί «ξίνισαν» με το τελικό αποτέλεσμα και των δυο ομάδων, καθώς περίμεναν το πρώτο τρίποντο της χρονιάς. Επειδή παρακολουθώ το χαμό που γίνεται στα social media αυτό που προέχει είναι η ψυχραιμία και όχι τα γρήγορα και πρόχειρα συμπεράσματα. Πρέπει να κοιτάξουμε το δάσος και όχι το δέντρο όπως γράφω στον τίτλο. Δηλαδή, να επικεντρωθούμε στην ουσία και στον στόχο και όχι στην εικόνα που παρουσίασαν.
Καμία ομάδα δεν πανηγύρισε τίτλο από την πρώτη αγωνιστική, όπως και καμία δεν υποβιβάστηκε. Πάντα οι πρεμιέρες κρύβουν παγίδες. Ιδίως όταν έχεις απέναντι σου ομάδες χωρίς ξεκάθαρη άποψη της εικόνας τους αλλά και του ρόστερ της. Ο φετινός όμιλος που συμμετέχουν και οι τρεις ομάδες του νησιού μας είναι πολύ αμφίρροπος. Δεν θυμίζει σε καμιά περίπτωση τον περσινό, όπου ουσιαστικά Εργοτέλης και Ιωνικός μονοπωλούσαν το ενδιαφέρον. Όλοι μπορούν να κερδίσουν όλους και δεν υπάρχουν τα λεγόμενα εύκολα παιχνίδια.
Σίγουρα η εικόνα της Ρόδου σε όλη την διάρκεια του παιχνιδιού προβλημάτισε. Όπως και το πρώτο ημίχρονο του Ιάλυσου στο Κερατσίνι. Το εύκολο είναι να βγάλουμε το ανάθεμα και να αρχίσουμε να ρίχνουμε ευθύνες σε προπονητές και ποδοσφαιριστές. Δυστυχώς στην Ελλάδα, την μία μέρα θα είναι θεοί και την επόμενη «παλτά».
Το πρωτάθλημα έχει δρόμο μπροστά του…Ακόμα 21 αγωνιστικές περιμένουν τις ομάδες μας. Αυτό που προέχει την δεδομένη στιγμή και για τους τρεις, είναι να έχουν την ουσία. Δηλαδή, να μπορούν να κερδίζουν παιχνίδια ακόμα και στην κακή τους μέρα, έστω με μισό μηδέν. Το ωραίο και θεαματικό ποδόσφαιρο θέλει χρόνο για να έρθει. Αλλά ρωτώ; Σκοπός είναι το θέαμα ή η νίκη και το πρωτάθλημα; Στο τέλος η ομάδα που θα καταφέρει να το κατακτήσει δεν θα είναι αυτή που θα έχει παίξει το πιο ελκυστικό ποδόσφαιρο, αλλά εκείνη που θα έχει μαζέψει τους περισσότερους βαθμούς στο σακούλι της. Το ίδιο ισχύει και για τις ομάδες που θα παλέψουν για την παραμονή.
Η Ρόδος με τον Ιάλυσο ειδικότερα την φετινή χρονιά έχουν κάνει μια τεράστια επένδυση, δηλώνοντας έτοιμες διεκδικήσουν την άνοδο. Στο γήπεδο όμως παίζουν οι ποδοσφαιριστές και όχι τα χρήματα…Δεν σημαίνει ότι μια ομάδα με υψηλό μπάτζετ αυτομάτως θα κερδίσει το πρωτάθλημα. Στο χώρο του ποδοσφαίρου έχουμε δει ομάδες με τεράστιο οικονομικό προϋπολογισμό να κάνουν μια «τρύπα» στο νερό και ομάδες με πολύ μικρό μπάτζετ να κάνουν πορεία πρωταθλητισμού…Τρανό παράδειγμα οι «τοξοβόλοι» την πρώτη τους χρονιά στην Γ’ Εθνική πριν 3 χρόνια.
Καθρέφτης όλων θα είναι το χορτάρι. Εκεί κερδίζονται και χάνονται τα παιχνίδια. Εμείς ανανεώνουμε το ραντεβού μας για την επόμενη εβδομάδα.
Υ.Γ.1 Στο τέλος θα κριθούν άπαντες
Υ.Γ.2 Οι προπονητές ζουν καθημερινά τους ποδοσφαιριστές μέσα από τις προπονήσεις. Κάτι παραπάνω θα ξέρουν από εμάς για αυτό βρίσκονται εκείνοι στους πάγκους και όχι εμείς.
Υ.Γ.3 Ακολουθεί το τοπικό ντέρμπι. Η ομάδα που το θέλει πιο πολύ θα είναι αυτή που θα το κερδίσει.
Υ.Γ.4 Καλή χρονιά να έχουμε με υγεία και όλα θα έρθουν
